بلایی که لقمه حرام بر سر انسان می آورد/بندگی کردن در سختی ها هنر می خواهد

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، رزق حلال و درآمد مشروع، نعمتی الهی است و در مقابل ثروت های به دست آمده از راه گناه و خلاف، حرام است و تاثیر سوء بر اخلاق و افکار خود انسان و نسل و فرزندان و خانواده او دارد و در آخرت هم مورد مواخذه قرار خواهد گرفت. به همین جهت در دعای امام زمان(عج) آمده است: «وَطِهر بُطونَنا من الحرامِ و الشُبهه» (شکم های ما را از حرام و لقمه های شبهه ناک، پاک بدار).

کسی که زندگی خود را از راه دزدی، قمار، کم فروشی، گران فروشی، احتکار، ربا، قاچاق، تصرف در اموال یتیمان، تعدی به حق شریک، اختلاس، رشوه و ... می گذارند، از دایره زندگی اسلامی بیرون است و مورد غضب پروردگار قرار می گیرد و خیری از زندگی و درآمدهای نامشروع نمی بیند.

رسول خدا(ص) فرمودند: «هر کس یک لقمه نان از حرام بخورد، تا چهل روز نماز او قبول نمی شود» و نیز فرمود: «خداوند، جسد و بدنی را که از حرام تغذیه کرده باشد، بر بهشت حرام نموده است». همچنین از کلمات نورانی آن حضرت(ص) است که فرمود: «هرکس از راه غیر حلال، ثروت به دست آورد، او را به دوزخ بر می گرداند».۱

در ادامه بخش هایی از مباحث حجت الاسلام «مسعود عالی» پیرامون اهمیت لقمه حلال تقدیم حضورتان می شود:

حجت الاسلام «مسعود عالی» با بیان اینکه انسان حرام خور مانند کویر است، گفت: گاهی به ظاهر شخص مقدس است اما فرزندش با خدا و دین و همه این موارد جنگ می کند. البته اصلا مقصودم نیست که بگوییم اگر کسی بچه اش خراب بود، بگوییم که پس پدرش لقمه حرام داده است، خیر! چنین نیست، حتی فرزندان برخی اهل بیت(ع) خوب نبودند، جعفر کذاب پسر امام هادی(ع) و عموی امام زمان(عج) است. امام رضا(ع) برادری به نام زیدالنار داشت که پسر موسی بن جعفر(ع) بود و چندین بار از سوی امام رضا(ع) توبیخ شد.

این استاد اخلاق اظهار کرد: این افراد فرزندان انبیا و امامان بودند، پس نمی خواهیم بگوییم که هرکسی فرزند بدی دارد، والدین اش مقصر هستند، چون تربیت فقط منوط به والدین نیست اما کلیت از سمت آنان دارد یعنی هر جا که پدر لقمه حرام به فرزندش داد امکان اثرگذاری روی او وجود دارد، هر بچه فاسدی پدرش حرام خور نیست اما هر حرام خوری می تواند بچه را خراب کند.

حجت الاسلام عالی تاکید کرد: متاسفانه در جامعه ما لقمه های حرام، لقمه های شبهه ناک و کسب و کارهایی که چهار ستون بدن می لرزد وجود دارد، نزول و ربا وجود دارد برای مثال فردی 10 میلیون به دیگری می دهد به شرطی که چهارده میلیون برگرداند. لقمه های حرام انسان را بیچاره می کند، رشوه دادن، پول ظلم، گران فروشی، کم فروشی دیده می شود، حضرت امیر(ع) وقتی حاکم جامعه اسلامی بود در بازار فریاد می زد که احکام فقه را یاد بگیرید و بعد تجارت کنید.

وی اضافه کرد: به خاطر می آورم آن اوایل که قم بودم، در حرم حضرت معصومه(ع) یک مقدار بعد از نماز صبح که می گذشت کسبه بازار قم با هم می نشستند و مثل طلاب در مورد کتاب های فقهی در مورد تجارت درس می گرفتند و بحث می کردند و بعد کرکره مغازه را بالا می کشیدند، یعنی هم کار می کردند و هم به مسایل شرعی مقید بودند. بازاری های تهران هم بسیار معتقد بودند و حواسشان بود که چه لقمه ای را منزل می برند.

این استاد اخلاق تاکید کرد: گاهی طرف می ترسد که با خدا معامله کند، خدا وعده داده که از لقمه حرام دست بردار من رزق تو را همان طور که رزق گرگ و پلنگ بیابان را دادم، می دهم، روایت زیبایی وجود دارد که روزی خداوند کِرمی vh که داخل یک سنگ زندگی می کرد به موسی(ع) نشان داد و ذکر او را نیز به موسی(ع) فهماند که می گفت: خدایا شکرت که مرا فراموش نکردی و در دل این سنگ، روزی مرا دادی. خدا روزی کرم را می دهد بعد آیا تو که عبد خدایی را فراموش می کند؟

حجت الاسلام عالی تصریح کرد: روزی جوانی آمد و گفت: در یک بوتیک کار می کنم و دائما در گناه هستمT چه کار کنم؟ به او پاسخ دادم که اگر در مغازه تان بخش دیگری هست جایت را عوض کن، که جواب داد: نیست، به او گفتم پس شغلت را تغییر بده که او پاسخ داد: اگر شغلم را عوض کنم کجا بروم؟ گفتم: پس همین جا باش. تو که می ترسی با خدا معامله کنی همانجا باش منتهی جواب قیامت ات را هم آماده کن.

وی با اشاره به روایتی از حضرت رسول(ص) بیان کرد: پیامبر(ص) فرمود: «اگر کسی به خاطر خدا، دست از لقمه های حرام بردارد، علاوه بر آخرت خداوند در همین دنیا پاداش کاری که انجام داده را به او نشان می دهد».

حجت الاسلام عالی خاطرنشان کرد: بنابراین بندگی کردن در سختی ها هنر می خواهد، هنر معامله با خداست که اهمیت دارد، حضرت امیر(ع) وارد نخلستان شد و به کارگرش گفت: چیزی برای خوردن داری؟ آن مرد پاسخ داد: چیزی که در شأن شما باشد، ندارم، اما کدویی هست که می توانم با روغن شتر سرخ کنم، حضرت فرمود: همان را بیاور و حضرت(ع) تناول کردند و بعد از آن دست مبارک را روی شکم خود قرار داده و فرمودند: حیف است انسان به خاطر شکمی که با چند لقمه سیر می شود خود را جهنمی کند.۲

۱-«زندگی مهدوی؛ اخلاق و اوصاف منتظران»؛ جواد محدثی