فواید حس حضور امام(عج)/پشتوانه عشق و رشادت مدافعان حرم

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، یکی از مرسوم ترین سوالات در عرصه مباحث و معارف مهدوی، پرسش از فواید امام غایب برای امت است.

قبل از پرداختن به این فواید باید بدانیم مفهوم غایب بودن امام(عج)، به این معنا نیست که وجود ناپیدا و رؤیایی دارد؛ بلکه آن حضرت(عج) مانند سایر انسان ها از یک زندگی طبیعی، عینی و خارجی برخوردار است، به طوری که ایشان در میان مردم و در جامعه رفت و آمد دارد و گفتار مردم را می شنود و بر اجتماعات آنها وارد می شود و بر امورات آنها نظارت دارد. ایشان مردم را می بیند، ولی مردم آن حضرت(عج) را نمی شناسند.

به عبارتی دیگر هر چند امام مهدی (عج) ظهور ندارند، ولی حضور دارند و اساساً غیبت به معنای عدم حضور نیست که به معنای از نظرها مخفی بودن است؛ به عبارت دقیق تر، این مردمند که از امام خویش غایب هستند. چنان که مولای متّقیان امام علی (علیه السلام) در این باره می فرمایند: «هنگامی که امام غایب از نسل من، از دیده ها پنهان شود و مردم با غیبت او از حدود شرع بیرون روند و توده مردم خیال کنند که حجت خدا از بین رفته و امامت باطل شده است!

سوگند به خدای علی (علیه السلام) در چنین روزی حجت خدا در میان آنها است، در کوچه و بازار آنها گام بر می دارد و در خانه های آنها وارد می شود و در شرق و غرب جهان به سیاحت می پردازد و گفتار مردم را می شنود و بر اجتماعات آنها وارد می شود و سلام می کند، او مردم را می بیند ولی مردم تا روز معین و وقت معین او را نمی بینند، تا جبرئیل میان آسمان و زمین بانگ برآورده و ظهور را اعلام کند.»(1)

اما درباره فواید امام غایب(عج) آمده از پیامبر اکرم (ص) سوال شد وجود مهدی (عج) در عصر غیبت چه فایده ای دارد ؟ حضرت(ص) فرمودند: «به خداوندی که مرا به پیامبری مبعوث فرموده است، مردم از وجود آن امام غایب منفعت می برند و از نور ولایتش در طول غیبتش بهره می گیرند، چنانچه ار آفتاب پشت ابر استفاده می کنند.»(۲) و خود وجود نازنین حضرت ولی عصر (عج) فرموده اند: «همانگونه که مردم از خورشید پشت ابر بهره مند می شوند، از من در زمان غیبتم بهره مند می شوند و همانا من سبب آرامش و امنیت مرده روی زمین هستم چنانچه ستارگان امان اهل آسمان باشند.»(۳)

حجت الاسلام «محرابیان» با طرح این پرسش که «امام غایب چه فایده ای برای ما دارد و اینکه امام غایب است چه چیز به ما می رسد؟»، اظهار کرد: ما جاذبه زمین را نمی بینم اما هست و کار خود را می کند؛ وجود مقدس امام غایب(عج) هم مانند جاذبه است یعنی ایشان کار خود را می کند، ما نمی بینیم مثل خورشید پشت ابر که در روز هست و تاثیرش را هم دارد اما دیده نمی شود.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: حضرت حجت(عج) می فرمایند: «ما شما را فراموش نمی کنیم و خیر ما به شما می رسد»، باید توجه داشت هدایت باطنی، نخستین فایده امام غایب(عج) است. دومین فایده امام غایب(عج) شرم حضور است.

وی تصریح کرد: در حدیث است که اعمال ما را شبانه روز به محضر امام زمان(عج) عرضه می کنند. اگر باورم این باشد که امام زمان(عج) من را می بیند، آنگاه اگر در خیابان بدترین صحنه بدحجابی و بی حجابی مقابلم باشد به عشق حجت خدا سر پایین انداخته و نگاه نمی کنم، چون می خواهم امام خود را کمک کنم.

حجت الاسلام محرابیان با بیان اینکه امام زمان(عج) می فرمایند: «من را با تقوا یاری کنید»، تاکید کرد: وقتی می دانم امام زمان(عج) من را می بیند، سرم را پایین انداخته، گناه نمی کنم، غیبت نمی کنم، دروغ نمی گویم، فحش نمی دهم و ... این حس حضور به زندگی انسان نظم و آرامش می دهد.

وی با اشاره به سومین فایده حس حضور امام عصر(عج)، ابراز کرد: با این حس در مقابل دشمنان دین دچار انفعال و ترس نمی شویم، چنان که مقام معظم رهبری چنین هستند؛ اگر شب و روز خدا را برای این فرزند حضرت زهرا(س) شکر کنیم، کم است که فرمود: اگر آمریکا برجام را پاره کند، ما آن را آتش می زنیم. این است عدم انفعال و ترس مقابل دشمن.

حجت الاسلام محرابیان در پایان خاطرنشان کرد: بچه های مدافع حرم با چه عشق و علاقه ای در این مسیر پای گذاشتند؟ با این عشق و تفکر که حجت خدا در این مسیر است، شاهد است، می بیند و کمک می کند.(4)

همین حس حضور است که شیعه را برای قرن ها پویا و زنده نگاه داشته و باعث شده در فراز و فرودهای تاریخی و دشمنی ها و توطئه ها به سلامت و ایمن از خطرات و چالش ها عبور کند با امید به حضور و ظهور امامی که در پرتوی دولت جهانی اش، عالم لبریز از عدل و داد خواهد شد.

چنان که پروفسور «هانری کربن»؛ استاد فلسفه در دانشگاه سوربن (فرانسه) و مستشرق نامدار فرانسوی می گوید: «به عقیده ی من مذهب تشیّع، تنها مذهبی است که رابطة هدایت الهی را میان خدا و خلق برای همیشه نگه داشته است و به طور مستمر و پیوسته، ولایت را زنده و پابرجا می دارد.

مذهب یهود، نبوت را که رابطه ای است واقعی میان خدا و عالم انسانی در حضرت کلیم ختم کرده و پس از آن به نبوت حضرت مسیح (علیه السلام) و حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) اذعان ننموده و رابطه ی مزبور را قطع می کند، همچنین مسیحیان در حضرت مسیح متوقف شدند، اهل سنت از مسلمانان نیز در حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) توقّف کرده و با ختم نبوّت در ایشان، دیگر رابطه ای میان خالق و مخلوق، موجود نمی دانند.

تنها مذهب تشیّع است که «نبوّت» را با حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) ختم شده می داند، ولی «ولایت» را که همان رابطه هدایت و تکمیل می باشد، بعد از آن حضرت و برای همیشه زنده می داند.»(5)

پی نوشت ها:

1-یوم الخلاص، ط4، ص139؛

2-بحارالانوار، ج52 ، ص92، چاپ اسلامیه؛

3- الغیبه، ص177؛ کشف الغمه، ج3، ص322؛

5-سالنامه2، مکتب تشیع، مصاحبات مرحوم علامه طباطبائی رحمه الله با پروفسور هانری کربن درباره ی شیعه (1339 ه.ش)، ص20، به نقل از سیره ی پیشوایان، تألیف مهدی پیشوایی.