۱۲ شرط پمپئو ۱۲ آرزوی آمریکا در خصوص ایران است/چرا ترامپ به مذاکره اصرار دارد

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، روابط ایران و آمریکا مدتهاست به تنش بیشتری نسبت به سال‌های قبل کشیده شده و به همین دلیل سوال های زیادی در خصوص آینده این تنش‌ها در افکار عمومی ایجاد شده است. اینکه آیا بالاخره ایران و آمریکا با هم مذاکره خواهند کرد یا بین دو کشور تحرکات نظامی رخ خواهد داد؟ در این میان اخیراً وزیر خارجه آمریکا از ۱۲ شرط این کشور به منظور برقراری روابط عادی با ایران پا پس کشیده و تاکید کرد که حاضر به برگزاری مذاکرات بدون پیش شرط است از این رو خبرگزاری شبستان به سراغ «محمد حسن جعفری سهامیه» تحلیلگر مسائل اروپا و آمریکا رفته تا او به تحلیل این اتفاقات و آینده تنش میان ایران و آمریکا بپردازد. مشروح مصاحبه وی با شبستان را در زیر می خوانید:

سوال: چرا دولت آمریکا از ۱۲ شرط خود برای مذاکره پا پس کشیده است؟

نکته اصلی این است که دولت فعلی آمریکا طبق استانداردها و معیارهای شناخته شده در ایالات متحده فاقد یک استراتژی در سیاست خارجی،  در خاورمیانه و در رابطه با ایران است. این دولت هر شرط، هدف یا نکاتی که مطرح می کند نمی تواند آن را به استراتژی تبدیل کند و در نهایت باید گفت نکات مطرح شده در سیاست خارجی دولت ترامپ در مورد ایران یک آرزوست و آرزو کارایی ندارد.

ساختار سیاست در آمریکا و نهادهای پشتیبان سیاست در این کشور مانند اندیشکده‌ها، دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها یا نهاد های تولید کننده فکر همگی به این نتیجه رسیده‌اند که دولت ترامپ فاقد راهبرد و استراتژی خاصی در خصوص خاورمیانه و ایران است به همین دلیل آن شروط را از مذاکره با ایران پاک کرده است.

سوال: پس از آن 12 شرط چه می شود؟

آن ۱۲ شرط نبود بلکه ۱۲ آرزو بود که در واقعیت رنگ می بازد. آمریکا از دو سال گذشته در دولت ترامپ به آرزوهای خود در خصوص ایران دست نیافته است البته این به این معنی نیست که ایران آسیبی ندیده بلکه آنها به خاطر تحریم‌ها آسیب‌های کارسازی به ایران وارد کردند اما آن چیزی که آرزو داشتند برآورده نشد.

زیرا آن آرزوها برگرفته از واقع بینی نبود. زمانی که یک رویکرد بر اساس واقعیت نباشد بدون ساز و کار خواهد بود و در نتیجه راهبرد معلومی نخواهد داشت و مانند این 12 آرزو ناکام می ماند. این فقط تحلیل تحلیلگران ایرانی نیست بلکه تحلیلگران بزرگ دنیا نیز به این نتیجه رسیده اند که دولت ترامپ در دو سال گذشته نتوانسته است به آرزوهای خود در خصوص ایران دست یابد.

سوال: چرا دولت آمریکا برای برگزاری مذاکره با ایران تاکید و اصرار بسیار دارد؟

این روزها می بینیم حتی تندروترین فرد دولت ترامپ یعنی جان بولتون نیز در سفر به منطقه از مذاکره صحبت می کند و فرد تندرویی مانند پمپئو هم بر مذاکرات تاکید دارد علت این است که هم ترامپ و هم جان بولتون و پمپئو زمان شان در خصوص ایران در حال تمام شدن است.

زمان ترامپ با زمان جان بولتون و پمپئو فرق دارد. ترامپ فردی عجول است و پس از گذشت دو سال در خصوص ایران هنوز به نتیجه نرسیده و حالا حوصله او سر رفته است برای همین از یک جهت زمانش به این دلیل در حال پایان است از سوی دیگر نیز از جهت رخدادهای داخلی آمریکا، زمان رئیس جمهوری در حال پایان است زیرا نوامبر ۲۰۲۰ انتخابات در این کشور برگزار می‌شود و اگر وضع به این حالت باشد ترامپ دستاورد خاصی در سیاست خارجی نه در کره شمالی نه در مسئله فلسطین و اسرائیل و نه در این مورد ایران و نه هیچ جای دیگر دنیا نداشته است.

تنها دستاورد های او خراب کردن ساخته‌های باقی روسای جمهور آمریکا بوده و اگر این مسئله برای ترامپ قابل فهم و درک نباشد برای جمهوری خواهان که او نمایندگی حزب آنها را دارد قابل درک است.

از سوی دیگر زمان پمپئو و بولتون نیز در حال پایان است زیرا آنها به ترامپ سیاست های سراسیمه علیه ایران را دیکته کردند و از حس غریزی او برای به زانو درآوردن ایران و تسلیم کردن آن استفاده کردند و یک نسخه کاملا غیر واقع بینانه برای رئیس‌جمهوری پیچیدند. پیش آموزه های این نسخه از گروه‌های تروریستی مانند منافقین، تندروهای صهیونیست و عربستان درس گرفته بود و حالا که این نسخه ها به نتیجه نرسیده زمان آنها در مقابل ترامپ در حال پایان است. رئیس جمهوری آمریکا بی حوصله شده زیرا فکر می‌کرد با این نسخه ها در عرض سه ماه همه چیز تمام می شود که بعد از دو سال هم تمام نشد.

سوال: آیا بین دو کشور مذاکره برگزار خواهد شد؟

ایران تاکید دارد که مذاکره نمی کند و از آن جهت که آمریکا بدعهدی داشته و زیر میز مذاکره زده است و برجام را کنار گذاشته ۵۰ درصد از این موضع گیری ایران قابل فهم است. اما اینکه تهران مطلقاً مذاکره را رد می کند مساله ای است که برای تحلیل گران سیاست خارجی قابل فهم و درک نیست.

سوال: دلیل اصلی اینکه ایران مطلقا مذاکره را رد می کند چیست؟

به نظر من دلیل اصلی این مسئله به فرهنگ باز می گردد و قدرت نرم در آن دخالت دارد. قدرتی که به سیاست ارتباطی ندارد. به این دلیل است که در طرف مقابل قدرت های نرم سیاست های غیر واقع گرایانه را دیکته می کنند.

سوال: مگر مذاکره ایران و آمریکا به معنی توافق است؟

هیچ وقت مذاکره به معنی توافق نیست و در دنیای سیاست و دیپلماسی مذاکره یک فرآیند است که در سیاست خارجی ادامه دارد. به معنی آن نیست که حتما به نتیجه می رسد نفس وجود دیپلماسی و مذاکره که بخشی از آن محسوب می شود جلوگیری از آسیب های وارده به کشورها از طریق جنگ و تحریم هاست.

سوال: اگر مذاکره برگزار نشود چه میزان احتمال وقوع جنگ بین ایران و آمریکا وجود دارد؟

جنگ بین ایران و آمریکا به روال معمول صورت نخواهد گرفت زیرا نوعی موازنه برقرار می شود. نه به این معنی که قدرت نظامی آنها با هم برابر است و هر کس این ادعا را بکند باید به عقلش شک کرد اما ایران قدرت آسیب زدن به آمریکا در موج اول و دوم جنگ را دارند.

همچنین ایران این قدرت را دارد تا جنگ را به طول بکشد بنابراین ورود به جنگ با ایران به صورت یک برنامه از پیش تعیین شده وجود نخواهد داشت مگر اینکه یک حادثه یا حوادث خارج از کنترل رخ بدهد. این حوادث می تواند در تهران، حوزه خلیج فارس یا حتی واشنگتن رخ دهد که هر کدام از طرفین به بهانه ای آغازگر جنگ شوند و یک جنگ ناخواسته را در پی داشته باشد./