درک ولایت امام(ع) حیات طیبه دنیا و آخرت را رقم می‌زند

به گزارش واحدخبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، یکی از مهمترین مسایلی که در زندگی انسان مومن نقش اساسی ایفا می کند اخلاص و ولایت‌پذیر بودن است، این ویژگی‌ها علاوه بر اینکه در زندگی دنیا نقش مهمی دارد در واقع سنگ بنای زندگی انسان های صالح در آخرت نیز محسوب می شود و چه بی توفیق انسانی که اگر در فرصت محدود زندگی دنیایی نتواند از این چشمه سیراب شود.

آیت‌الله «سید محمدمهدی میرباقری» طی سخنانی این مباحث را به تفصیل بررسی کرده است که در ادامه بخش هایی آن را می خوانید:

آیت‌الله میرباقری با بیان اینکه در روایات مختلف به اهمیت معرفت یافتن به امام(ع) در طول زندگی اشاره شده است، گفت: اگر کسی نتواند تا پایان عمر به این برسد در واقع به توحید و عبودیت و معرفت الله و محبت الله راه پیدا نکرده است در نتیجه زمانی که از دنیا برود مردن او در حال کفر و نفاق است کما اینکه حیات اش هم حیات نفاق بود.

این استاد سطح عالی حوزه علمیه با طرح این پرسش که چرا در روایات این عدم شناخت به «مرگ» تعبیر شده است، گفت: دو گونه حیات و دو گونه موت وجود دارد. یک نوع حیات ایمانی و به تعبیر دیگر حیات طیبه و دیگری حیات کفر و نفاق، به دیگر بیان یک حیات طیبه داریم که در مقابلش مردگی و موت قرار می گیرد. خداوند در سوره یاسین می فرماید: «لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ».

وی افزود: ثمره قرآن برای انسان های حی و زنده آن است که آنها را انذار می کند، الفاظ به کار رفته قرآن غیر از معنای عمومی که در عرف عرب است معنای خاص دارد مثل نور، حیات و ایمان و امثال این واژه ها که علاوه بر آن مفهوم عمومی ابعاد دیگری هم دارند، در نتیجه از نظر قرآن امام «ماء معین» است. امام آن ماء معینی است که مبدا حیات قلب، لذا حیات طیبه در قرآن به ولایت امام تفسیر شده است. حیات ولایت امیرالمومنین است.

این استاد سطح عالی حوزه علمیه قم گفت: دار لهو و لعب، دار ولایت اولیای طاغوت است و انسان تا ابد هم در این دار بماند جز لهو و لعب نیست، چه در قرون پیش از بعثت و چه در این قرن. بر اساس تعابیر و ادبیات قرآن امام سرچشمه حیات است و علم او حقیقت ایمان است و آن آب گوارایی است که اگر بر قلب انسانی جاری شود این قلب به نور و هدایت می رسد.

آیت‌الله میرباقری اظهار کرد: حضرت امیر(ع) فرمود: خدای متعال اولین کلمه ای القا و ایجاد کرد کلمه نور بود. تعبیر قریب به این معناست. حضرت فرمود: از آن کلمه نبی اکرم(ص) و من و ذریه من را آفرید.

وی افزود: در نتیجه ولایت امام، هم سر چشمه نور وهم سرچشمه حیات است، امام هم کلمه روح است و هم کلمه نور، لذا از نظر قرآن، نور به امام تفسیر می شود، روح به امام تفسیر می شود و باطن ولی الله همان حقیقت روح و نور است. با این وصف اگر کسی به امام رسید هم به حیات رسیده و هم به نور رسیده است و اگر به امام نرسید نه به حیات راه یافته و نه به نور و الی الابد میت است، لذا کافر که به امام راه نیافته الی ابد میت است.

این پژوهشگر اظهار کرد: اگر کسی در این دنیا به معرفت امام رسید به حیات طیبه رسیده است و نکته مهمتر این است که این مسیر هدایت الی الابد ادامه دارد واینگونه نیست که اگر کسی در این دنیا به نور و حیات طیبه رسید به آخر خط رسیده و مسیر ادامه ندارد بلکه  اگر تمام عمر را در وادی حیات طیبه باشد این معرفت ادامه دارد.

آیت‌الله میرباقری گفت: طریق معرفت و محبت که همان طریق حیات است به دنیا ختم نمی شود و در آخرت هم هست و اگر کسی در دنیا در مسیر صراط بود در آخرت هم در صراط است، مدخل ورود به صراط مستقیم از این دنیا است و بلکه قبل از دنیا شروع شده است، لذا مومن مدخل نور است و نور یک سرچشمه دارد که امام(ع) است.

وی ادامه داد: چنین انسانی که حیات طیبه دارد به تدریج تلقی از نور، معرفت، توحید، هدایت در قلبش واقع می شود و حجاب های جدی از همان اول مرگ از جلو رویش برداشته شده و زمانی که وارد بهشت می ود حجاب های دیگر نیز از برداشته خواهد شد لذا حتی مرگ مومن رشد است؛ اما در مقابل کسی که به معرفت امام نرسیده مرگی در حیرت و ظلمت دارد و بر حیرت اش افزوده می شود، کافر در زندگی دنیایی در گمراهی به سر می برد و بعد از مرگ این ضلالت بیشتر می شود.

آیت‌الله میرباقری گفت: اگر کسی تا لحظه مرگ به امام نرسید تا الی الابد باید در این جهالت بماند. اگر وارد این وادی شد دیگر وادی نور است و بس. مومن مرگ اش به واسطه این حیات طیبه که از نور امام به آن رسیده است مملو از رشد و تعالی است.