رفیعی: عدالت اساسِ حکومت دینی است/ ماجرایی از قضاوت سلیمان(ع) در یک نزاع

 به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از تسنیم ، حجت‌الاسلام ناصر رفیعی استاد حوزه علمیه قم دقایقی پیش در شبکۀ سه سیما در ویژه‌برنامه‌ای به صورت زنده از حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها گفت: در سوره انبیاء داستان 16 پیغمبر به صورت مختصر آمده، مفصّل همین داستان‌ها در سوره‌های دیگر قرآن منعکس شده است؛ مثلاً درباره حضرت نوح علیه‌السلام دو آیه در این سوره آمده اما درباره ایشان یک سوره کامل با عنوان «نوح» هم داریم.

وی افزود: حضرت داوود علیه‌السلام از پیامبران بنی‌اسرائیل و از نسل حضرت یعقوب علیه‌السلام است، خدای متعال در هفت جای قرآن از داوود علیه‌السلام (پدر سلیمان) نام برده و ویژگی‌هایی برای او ذکر کرده است:

1ـ عبد خدا. خدا در قرآن کریم وقتی می‌خواهد داستان معراج را مطرح کند می‌فرماید ما عبدمان را به معراج بردیم؛ این اهمیت مسأله عبودیت را می‌رساند.

 2ـ صاحب قدرت.

3ـ ارتباط زیاد با خدا.

4ـ کوه‌ها با حضرت داوود تسبیح می‌کرد.

5ـ خلیفه خدا.

6ـ برخورداری از حکمت.

7ـ برخورداری از ملک و حکومت.

 8ـ مظهر صبر و بردباری.

 9ـ فصل الخطاب در قضاوت و داوری‌ها.

10ـ همنوا شدن پرندگان با او.

وی با اشاره به داستانی نقل شده در قرآن درباره قضاوت حضرت داوود و سلیمان علیهماالسلام گفت: روزی بین دو نفر اختلاف شد؛ یکی دامداری بود که گوسفندانی داشت و دیگری باغداری بود که مزرعه‌ای از درختان انگور داشت. از نظر فقه شیعه هر کسی مالک اموال خود است؛ یعنی اگر من گوسفند دارم حق ندارم آن را در باغ دیگری بیاورم، همچنین گفته شد حیوانات را شب به چراگاه نبرید بلکه صبح ببرید.

وی افزود: گوسفندان آن مرد شبانه وارد مزرعه آن باغدار شد و تمام مزارع او را نابود کردند، فردا صبح میان آن دو اختلاق شد؛ خدمت حضرت داوود علیه‌السلام آمدند، او گاهی در داوری‌ها و قضاوت‌ها از پسرش سلیمان‌ هم استفاده می‌کرد، داوود فرمود: صاحب گوسفندان باید تمام گوسفندانش را به عنوان خسارت با باغدار بدهد، سلیمان قضاوت دیگری کرد؛ او راه جبران خسارت را اینطور گفت که صاحب گوسفندان باید یک سال درآمد خودش از این حیوانات را به باغدار باشد.

«خدا در این آیات قضاوت سلیمان را تأیید کرد و فرمود ما این را به سلیمان فهماندیم، خدا سخن حضرت داوود را رد نکرد بلکه هر دو علم داشتند، نه اینکه قول پسر، قول پدر را از بین برد، هر دو قضاوتشان درست بود اما خدا دومی را تأیید کرد، حتی برخی مفسران گفتند این در مقام گفتگوی میان پدر و پسر بوده است. این موضوع در آیه 78 سوره مبارکه انبیاء آمده است: وَ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ إِذْ یَحْكُمَانِ فِی الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِینَ».

این کارشناس مسائل دینی با بیان مطلب فوق گفت: یکی از مهم‌ترین درس‌های این آیه، رعایت عدالت در حکم و قضاوت است. در روایت داریم عدل اساس ایمان است. پیغمبر اکرم(ص) فرمود: من مأمورم بین شما عدالت را اجرا کنم. عدالت وجه مشترک دعوت همه انبیاء(ع) است، عدالت تساوی نیست، بلکه هر کسی به اندازه جایگاهش از آن برخوردار است.

وی عدالت را اساس حکومت دینی دانست و افزود: عدالت دو قسم است؛ اجتماعی و فردی. اقسام عدالت عبارتند از: عدالت در سخن، عدالت در نگاه، عدالت در رفتار با کفّار، عدالت در اقتصاد، عدالت در شهادت، عدالت در حکومت، عدالت در رفتار با خانواده، عدالت در ارتباط با فرزندان، عدالت درباره خودمان و ... .