گناه عفونتی است که قلب انسان را عفونی می‌کند

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) ، حجت الاسلام سید مهدی توکل، کارشناس احکام و محقق حوزه علمیه قم روز گذشته در مسجد قبای قم در ادامه شرح احادیث فاطمی با اشاره به روایتی از حضرت زهرا (س) درباره اینکه خدا از باطن انسان‌ها با خبر است، گفت: حضرت زهرا (س) در روایتی فرمودند: «سُبْحَانَ مَنْ یَعْلَمُ جَوَارِحَ الْقُلُوبِ سُبْحَانَ مَنْ یُحْصِی عَدَدَ الذُّنُوب»، پاک و منزه است خداوندی که از باطن قلب‌ها باخبر است و تعداد گناهان را می‌داند.

وی ادامه داد: ما نیز باید همانند صدیقه طاهره (س) به این یقین برسیم که خداوند از گناهان مخفی و آنچه در قلب ما می‌گذرد با خبر است و یک روز بر اساس همان گناه بر ما حکم می‌کند.

سردبیر فصلنامه مهدویت به زبان انگلیسی اظهار کرد: همه می‌دانیم که خداوند از باطن قلب‌ها و گناهان مخفی و پنهان انسان آگاه است ولی تا به حال چه مقدار به این باور اهمیت داده‌ایم؟! گناه هرچند به ظاهر کوچک باشد ولی از این جهت که مخالفت با خداوند عظیم است، بسیار مهم به حساب می‌آید. همان گونه که رسول خدا می‌فرماید: «لا تَنظُرُوا إلی‏ صِغَرِ الذَّنبِ‏ و لکنِ انظُرُوا إلی‏ مَنِ اجتَرَأتُم». از طرفی همین گناهان کوچک هستند که مسیر را برای گناهان بزرگ‌تر هموار می‌کنند همان گونه که امام رضا (ع) می‌فرماید: «الصَّغَائِرُ مِنَ الذُّنُوبِ طُرُقٌ إِلَی الْکَبَائِر».

توصیه اساتید سیر و سلوک به محاسبه شبانه اعمال

این کارشناس و محقق حوزه علمیه قم با اشاره به توصیه اساتید سلوکی به اهمیت محاسبه شبانه نفس اظهار کرد: از توصیه‌هایی که اساتید سیر و سلوک به انسان می‌کنند این است که انسان هر شب یا بعد از چند روز اعمال خود را محاسبه کند و اگر عمل خیری در آن دید سعی کند آن را تقویت نماید و اگر گناهی را مشاهده کرد سعی در عدم تکرار آن داشته باشد.

وی ادامه داد: در همین راستا در روایات آمده است که گاه انسان متوجه می‌شود که گناهی که به نظر او کوچک است در پرونده‌اش وجود دارد. او به جای توبه، خدا شکر می‌کند که چه خوب شد که فقط همین گناه در پرونده من است. یعنی همان یک گناه را کوچک و بی ارزش می‌شمارد. در اینجا در روایت است که خداوند همان یک گناه را از او نمی‌بخشد تا روز قیامت قُبح و زشتی همان گناه را متوجه شود: «عَنْ أَبِی أُسَامَةَ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اتَّقُوا الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّهَا لَا تُغْفَرُ قُلْتُ وَ مَا الْمُحَقَّرَاتُ قَالَ الرَّجُلُ یُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیَقُولُ طُوبَی لِی لَوْ لَمْ یَکُنْ لِی غَیْرُ ذَلِکَ».

این استاد حوزوی افزود: در روایت است کسی مرتکب گناهی در پنهانی می‌شد و ابراز می‌داشت که توان ترک آن را ندارد. امام علیه السلام به برادر او که این مسئله را نزد امام مطرح کرده بود فرمود: آیا او حاضر است در جلوی جمع آن گناه را مرتکب شود، برادرش در پاسخ گفت: هرگز حاضر نیست. امام علیه السلام فرمود: این نشان می‌دهد که ابهت و عظمت خدا در نظر او کمتر از مردم است.

پرهیز از فکر گناه و مرور آن در ذهن

حجت الاسلام توکل در پایان گناه را عفونتی دانست که قلب را عفونی می‌کند، گفت: در روایتی از حضرت عیسی (ع) می‌خوانیم که حتی فکر گناه را نباید کرد. و نباید صحنه‌های گناه را در ذهن مرور نمود. گناه عفونت است و سر و کار داشتن با این تخیلات، قلب انسان را عفونی می‌کند.