آرامش در کلاس معرفتی حضرت فاطمه (س) و امیرالمومنین (ع) خلاصه می شود

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از تسنیم ، حضرت فاطمه زهرا(س) الگوی کامل دینداری و فداکاری در مسیر حمایت از حق بود و در راستای پشتیبانی از ولایت و امامت همواره مسئولانه گام برداشت، به طوری که در نهایت جان خویش را در این راه فدا کرد.آن بانوی بزرگوار در دفاع از دین و ولایت، هم به طور بیانی و هم عملی اقدامات بسیار اثرگذاری به انجام رساند که این اقدامات شجاعانه ایشان در حمایت از حق و مقابله با باطل، باید سرلوحه و الگویی برای همه ما در مسیر حق جویی باشد لذا در این خصوص با حجت الاسلام والمسلمین «سید محمد باقر علم الهدی»، موسس مرکز آموزش عالی قاسم ابن الحسن(ع) گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.

مجاهدت حضرت فاطمه (س) چه تاثیری در حفظ غدیر و حیات آن در طول تاریخ داشته است؟

مهمترین نقش های تاثیرگذار حضرت فاطمه (س) به ویژه بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) دفاع از حریم امیرالمومنین (ع)، وصایت و جانشینی بلافصل رسول اکرم (ص) بود لذا مهمترین فعالیت سیاسی و اجتماعی حضرت در طول مدت زمان کوتاهی که بعد از پیامبر اکرم (ص) در کنار حضرت علی (ع) داشتند، همین حفاظت از امامت و ولایت بود و از همان روزهای نخست در مقام دفاع از حریم ولایت، پهلویشان شکست و فرزندانشان هم سقط شد. سپس در مسجد حاضر شده و آن خطبه معروف فدکیه را ایراد کردند. همه اینها در راستای دفاع از حریم ولایت امیرالمومنین (ع) بوده است، چرا که اگر از همان روزهای نخست نسبت به این امر بی مسئولیتی نشان می دادند، قطعا مسیر امامت و ولایت حضرت علی (ع) هم به ناکجا آباد ختم می شد و حقیقت غدیر و فرمایشات رسول اکرم (ص) در واقعه غدیر در هاله ای از ابهام باقی می ماند لذا امروز هیچ مسلمانی نمی تواند ادعا کند که واقعه غدیر و خطبه غدیر پیامبر اکرم (ص) برایش گنگ و نامفهوم است و یا نمی تواند تعریف دیگری غیر از تعریفی که رسول خدا (ص)، امیرالمومنین (ع) و حضرت فاطمه (س) از خطبه غدیریه دارند، داشته باشد، چون پیامبر به بهترین شکل، واقعیت امامت خودشان را برای حضرت علی (ع) اثبات کردند و حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پدر گرامی شان دوشادوش همسرشان در کوچه های شهر مدینه برای دفاع از خطبه غدیر رسول الله (ص) و دفاع از حریم امامت و ولایت همسرشان تلاش کردند.

تاریخ نویسان اهل تشیع و اهل تسنن نقل کردند که حضرت فاطمه (س) شب ها چادر عصمت را به سر می کردند و همراه امیرالمومنین (ع) به درب خانه مهاجران و انصار می رفتند و امیرالمومنین (ع) آنها را به چادر عصمت زهرا قسم می دادند و می گفتند شماهایی که در روز غدیر بودید و شاهد بیعت پیامبر اکرم (ص) با مردم در مورد ولایت امیرالمومنین (ع) بودید، صبحگاهان در مسجد حاضر شوید و سر خود را بتراشید. ببینیم چند نفر مدافع داریم تا اجازه ندهید حق امامت و ولایت پیامبر اکرم (ص) به یغما برده شود، ولی متاسفانه مردم معرفت لازم را برای دفاع از حریم ولایت نداشتند و حضرت فاطمه (س) در عین حالی که یک بانوی خانه دار بودند، برای دفاع از حریم امامت و ولایت سیلی می خورند و فرزندشان سقط می شود و حتی در مسجد برای مردم خطبه می خوانند و سخنرانی می کنند. فضای شهر مدینه را با اشک ها و ناله های شبانه خود تحت تاثیر قرار می دهند، برای اینکه امامت و ولایت امیرالمومنین (ع) که مفاد خطبه غدیریه پیامبر بود، زیر سوال نرود.

چرا بلافاصله بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) چنین حوادث غمناکی برای حضرت فاطمه (س) به وجود آمد؟

این واقعه چند دلیل دارد که همه دست به دست هم دادند و آن تراژدی غم بار را برای امت اسلام به رشته تحریر درآورند. یکی از این دلایل، بی معرفتی فزاینده مردم بود؛ مردمی که معرفت لازم را نسبت به اهل عصمت و طهارت پیدا نکرده بودند، مردمی با که کمال جهل و نادانی برای پر کردن احتمالی جیب های خود تلاش می کردند، مردمی که امیرالمومنین (ع) را دیده بودند و در صحنه های مختلف آزمون خود را پس داده بودند ولی عبادت، شجاعت و ایثارگری ایشان را برنتافند و برای رسیدن به یک زندگی دنیوی رهسپار شدند؛ دیگر اینکه آن سرانی که به دنبال انحراف در جریان طوفنده امت اسلام بودند، آنها هم به فرمایش رسول اکرم (ص) آن ایمان قطعی و عمیق را نداشتند، حتی پیامبر اکرم (ص) بارها امیرالمومنین و حضرت فاطمه (س) را به آنها معرفی کرده بودند.

 ضمن اینکه خداوند در قرآن کریم فرمودند: «لا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» یعنی  (ای پیامبر به مردم بگو من از شما بر این(رسالت خود) هیچ مزدی جز مودّت نزدیکانم را نمی خواهم و هرکس کار نیکی انجام دهد، برای او در نیکویی آن می افزاییم. همانا خداوند بسیار آمرزنده و قدردان است، پس به نفع ماست،یعنی اگر آمدید در زیر بیرق امیرالمومنین (ع) قرار گرفتید، قطعا عدالت، شجاعت، مردانگی، رحمت و همه ارزش های لازم در کلاس معرفتی حضرت علی (ع) رقم می خورد، ولی متاسفانه نه مردم و نه آن سرانی که مسیر انحراف را در پیش پای مردم قرار دادند، متوجه نشده و معرفت لازم را نداشتند. بر همین اساس است که وقتی مقام معظم رهبری از بصیرت صحبت می کنند، برای این است که مردم متوجه کارهای خود بشوند و آن روی سکه رفتارهای خود را دقیقا ببینند و مانند مردم صدر اسلام نباشند که زیر بیرق دیگران سینه بزنند در حالی که دیگران آنها را به ناکجاآباد تاریک زندگی هدایت می کنند و از مسیر سعادتمندی که امیرالمومنین (ع) پرچمدار آن است، غافل بمانند. نکته مهم دیگر این است که مردم بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) آن بصیرت لازم را نداشتند و نتوانستند جایگاه، موقعیت، شخصیت، منش و زعامت امیرالمومنین (ع) را تحمل کنند؛ به همین دلیل دنبال اغیار بودند و آب به آسیاب دیگران می ریختند و امیرالمومنین علی (ع) 25 سال خانه نشین شدند.

چرا در میان سخنان حضرت فاطمه (س) فقط به حدیث غدیر پرداخته شده است؟

اصلا این گونه نیست. غدیر در راس سخنان حضرت فاطمه (س) قرار دارد. در خطبه فدکیه، حضرت حتی به مسئله امر به معروف و نهی از منکر، اقامه نماز، اعطای زکات، جهاد فی سبیل الله، کمک به فقرا و عمل به دستورات خداوند اشاره شده است و همه اینها در کلاس معرفتی غدیر و تحت تعالیم آموزه های غدیر حضرت فاطمه (س) بررسی شده است. این طور نیست که درخطبه فدکیه ایشان فقط به بحث غدیر پرداخته شده باشد لذا بحث غدیر در راس همه فرمایشات حضرت قرار داشت؛ بنابراین سایر احکام الهی در زیر سایه غدیر تفسیر می شود. امر تولی و تبری همه در همان غدیری است که پیامبر اکرم (ص) به اذن و دستور خداوند برای مردم طراحی و اجرایی کردند، ولی متاسفانه مردم آن معرفت لازم را برای تبعیت و اطاعت از فرمایشات پیامبر اکرم (ص) را نداشتند.

مهمترین آموزه در سیره حضرت فاطمه (س) برای منتظران چیست؟

حضرت فاطمه (س) و امیرالمومنین (ع) یک زندگی مشترک 9 ساله را با هم تجربه کردند اما در این مدت کوتاه تمام قواعد و مواردی را که خانواده ها برای یک زندگی مشترک موفق در طول زندگی نیاز دارند در زوایای مختلف زندگی این دو بزرگواران دیده می شود. زندگی امروز به دلیل پیشرفت صنعت و تکنولوژی دستخوش حوادث و مشکلات زیادی شده است. انسان ها همیشه در زندگی به دنبال آرامش هستند، هرچند به برکت پیشرفت تکنولوژی افراد به آسایش دست یافتند اما مشاهده می شود که متاسفانه در کنار همه این ابزار و لوازم آسایش مردم از آرامش کافی برخوردار نیستند.

آرامش مهمترین عامل سعادتمندی انسان ها محسوب می شود حتی بهترین خانه، ماشین و لوازم لوکس زندگی نمی توانند آرامشی برای انسان به ارمغان بیاورند بلکه آرامش در کلاس معرفتی حضرت فاطمه (س) و امیرالمومنین (ع) خلاصه می شود. این است که حضرت در طول زندگانی خود همواره حریم همسرش را حفظ می کردند و امیرالمومنین (ع) هم هیچگاه به وی بی حرمتی نکردند. امیرالمومنین حضرت علی (ع) فرمودند: به خدا قسم فاطمه هرگز باعث خشم و غضب من نشدند و در جای دیگر فرمودند: من وقتی به چهره فاطمه نگاه می کردم، تمام غم ها و غصه های دلم برطرف می شد؛ پس ببینید چقدر این بانوی بزرگوار نقش کدبانویی در زندگی امیرالمومنین داشتند.

حضرت فاطمه (س) سنگ صبور غم های دل امیرالمومنین (ع) بودند. سینه علی پر از غم و اندوه امت اسلام در طول تاریخ بود و تنها سنگ صبور غم های دل امیرالمومنین (ع) کسی جز حضرت فاطمه (س) نبود. بی جهت نبود که حضرت علی (ع) بعد از شهادت حضرت، با چاه درددل می کردند، چون کسی جز زهرا (س) نبود که بار محنت های حضرت علی (ع) را تحمل کند. یک بخش دیگری از زندگانی حضرت فاطمه (س) تربیت فرزندانی، چون امام حسین (ع)، امام حسن (ع) و دختری مانند زینب عقیله العرب و حضرت ام کلثوم (ع) بود. اینها در دامن این مادر بزرگوار پرورش یافتند، مادری که 9 سال هم بیشتر با آنها زندگی نکرده بودند، اما به گونه ای آنها را تربیت می کنند که می شود، زینب پرچمدار نهضت عاشورای حسینی.

جریان نفرین حضرت فاطمه (س) برای مردم مدینه چیست؟

حضرت فاطمه (س) در عبادت، حجاب، اطاعت از امر ولایت و امام زمان خود نمونه بودند. وقتی حضرت فاطمه (س) می خواستند مردم مدینه را نفرین کنند، امیرالمومنین (ع) سلمان را فرستادند و فرمودند: برو به فاطمه بگو که تو دختر رحمه العالمین هستی، مبادا به خاطر این جرم و جنایتی که به همسرت (حضرت علی (ع)) کردند، مردم مدینه را نفرین کنی، چون بلافاصله خداوند از آسمان عذاب الهی نازل می کند و همه مردم مدینه از میان می روند. سلمان پیغام را به حضرت رساندند و ایشان فرمودند: اگر نبود دستور امر امام زمانم (حضرت علی (ع)) مردم مدینه را نفرین می کردم لذا این ولایت پذیری حضرت فاطمه (س) درس های خوبی برای زندگانی بشریت دارد.