جلوه‌ای از برکات عصر ظهور در دعای ماه رمضان / سرورِ اهل قبور با ظهور قائم(عج)

  به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از تسنیم ، آنچه از برکات و ثمرات عصر ظهور در احادیث می‌خوانیم و یا می‌شنویم، مربوط به جلوۀ دوم ظهور امام عصر(عج) است؛ چرا که ظهور حضرت دارای دو مقطع است؛ در اولین مرحلۀ ظهور، امام (ع) در سپاهیان به‌سوی ظهور از جمله سپاه سید خراسانی حضور دارند و برخی از سپاهیان ایشان را می‌شناسند تا جایی که کل لشکر حضرت را شناخته و با ایشان بیعت می‌کنند. با این حال اعلام عمومی نشده است.

مرحلۀ دوم ظهور امام عصر (عج) زمانی است که خداوند به ایشان اذن می‌دهد تا به همگان ظهور خویش را اعلام کند. در این مرحله، حضرت پس از آنکه به غار حراء می‌روند تا اذن ظهور خویش را از رسول الله صلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا (س) در قالب عهدنامه‌ای دریافت کنند، به سمت مکه حرکت می‌کنند و در آنجا 313 یار حضرت از اقصی نقاط عالم حول ایشان جمع می‌شوند و به این ترتیب امام (ع) قیام‌شان را از کنار خانۀ کعبه آغاز می‌کنند و به سمت نابودی بدان و بدی‌ها می‌روند و در انتها حکومت حقه الهی و بهشت ظهور را به اذن الله رقم می‌زنند.

اما شاید مایۀ تعجب باشد که ما در یکی از ادعیۀ ماه مبارک رمضان، نشانی از جامعۀ عصر ظهور امام مهدی (عج) را مشاهده می‌کنیم؛ از جمله این ادعیه، دعای مشهور و منسوب به رسول الله صلی الله علیه و آله است. فرازهایی از این دعا عبارت‌اند از: «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ؛ اى خدا تو بر اهل قبور نشاط و سرور عطا کن»، «اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِعٍ‏؛ خدایا هر فقیر را بى‏ نیاز گردان خدایا هر گرسنه را سیر گردان»، «اللَّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیَانٍ اللَّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدِینٍ‏؛ خدایا هر برهنه را لباس پوشان خدایا دین هر مدیونى را ادا فرما». «اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ؛ خدایا تمام فقرا را غنی کن.»

در اکثر فرازهای این دعا فراگیری وجود دارد؛ یعنی می‌گوییم خدایا تمام فقرا را غنی کن؛ تمام گرسنگان را سیر کن؛ تمام بیماران را شفا بده. تصور چنین صحنه‌ای آن هم در این مقطع از دنیا، به دور از ذهن است، اما از آنجایی که سید البشر این دعا را بیان فرموده است، پس باید حکمتی در آن نهفته باشد؛ این حکمت همان ترسیم دوران ظهور امام عصر (عج) است.

به عنوان نمونه برای فراز اول یعنی: «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ؛ اى خدا تو بر اهل قبور نشاط و سرور عطا کن»، روایتی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام داریم؛ در این روایت می‌خوانیم در عصر قیام امام عصر (عج) حتی اموات در قبرشان از ثمرات ظهور امام عصر (عج) بهره‌مند می‌شوند. از این جهت فرمود «وَ لَا یَبْقَى مَیِّتٌ إِلَّا دَخَلَتْ عَلَیْهِ تِلْکَ الْفَرْحَةُ [فِی قَلْبِهِ‏] وَ هُوَ فِی قَبْرِهِ وَ هُمْ یَتَزَاوَرُونَ فِی قُبُورِهِمْ وَ یَتَبَاشَرُونَ بِقِیَامِ الْقَائِمِ صلوات اللَّه علیه.»  هر مؤمنى گر چه در گور باشد، شادان شود و به دیدار هم روند و مژده ظهور قائم را به یکدیگر دهند. (کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص653)

در فراز دوم می‌خوانیم «اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ»؛ یعنیخدایا تمام فقیران را غنی کن. روایات متعددی داریم مبنی بر اینکه در عصر ظهور امام عصر (عج) به ویژه در مقطع حکومت حقه، هیچ فقیری روی زمین باقی نمی‌ماند؛ هرکه قصد داشته باشد صدقه‌ای دهد، فقیری را نمی‌یابد. در روایات آمده است مردم در بی‌نیازی مطلق مادی زندگی می‌کنند؛ بدین‌گونه که صاحبان وجوهات و صدقات بدهی‌های خود را در دست می‌گیرند و در شهر می‌چرخند، اما مستحقّی پیدا نمی‌کنند که دین خود را ادا کنند.

همچنین طبق فراز «اللّهم اشفَ کلَّ مریض»، از خداوند درخواست داریم تمام بیماران را شفا دهد؛ این مسئله نیز در عصر ظهور به صورت کامل محقق می‌شود.  امام سجاد علیه‌السلام در توصیف برکات عصر ظهورمی‌فرماید: «زمانی که قائم‌ ظهور کند خداوند آفت و گزند را از هر مؤمنی برطرف می‌کند و نیرویش را به او باز می‌گرداند؛ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْ کُلِّ مُؤْمِنٍ الْعَاهَةَ وَ رَدَّ إِلَیْهِ قُوَّته» (غیبت نعمانی، ص317) یا امام حسین (ع) فرمود  «به‌روى زمین شخص نابینا و زمین‏‌گیر و مبتلایى نخواهد بود مگر اینکه خداوند به‌وسیلۀ ما اهل‏‌بیت بلا را از او برطرف مى‌‏کند؛ وَ لَایَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَعْمَى وَ لَامُقْعَدٌ وَ لَامُبْتَلًى إِلَّا کَشَفَ اللَّهُ عَنْهُ بَلَاءَهُ بِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ».

به این ترتیب باقی فرازهای دعا ارتباط مستحکمی با ویژگی دوران ظهور امام زمان (عج) دارند که با کمی بررسی در منابع می‌توان مصادیق آن را یافت.