سه گناهی که آثار استغفار را از بین می‌برد

ماه مبارک رمضان به عنوان بهار قرآن بهترین فرصت است برای منتظران تا با تامل در آیات وحی، رسالت منتظرانه خود را بشناسند. از این رو، در سلسله مطالبی به قلم حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت و معاون آموزش و پژوهش بنیاد مهدی موعود(عج) به آموزه های منتظرانه برخی از آیات می پردازیم:

«وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ؛ و از یكدیگر غیبت ننمایید، آیا احدی از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده‌اش را بخورد؟ بی‌تردید از این كار نفرت دارید»

قسم به خدا، مؤمن را بعد از توبه و ایمان و استغفار عذاب نخواهد کرد مگر به سه چیز؛ یکی سوءظن به خدا، دوم سوء خلق (وای از بد خلقی). سومین موضوع که موجب عذاب می‌شود غیبت است؛ خیلی باید مواظب زبان بود.

«فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذبین؛ پس در زمین گردش كنید و با دقت و تامّل بنگرید كه سرانجام تكذیب كنندگانِ حقایق‌ چگونه بود.»

دروغ از بدترين معايب، زشت ترين گناهان و منشأ بسياری ازمفاسد است و بالطبع از کارهای زشت و ناپسند وعادت به آن از رذايل اخلاقی و از گناهان کبيره است امام سجاد(ع) می فرمایند: از دروغ كوچك و بزرگ و جدّى و شوخ اش  بپرهيزيد زيرا انسان هر گاه در چيز كوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرأت پيدا مى كند».