آخرین اخبار
کد خبر : 17576 تاریخ ثبت : 1400/2/21 21:49:37

شدیدترین گناه در بیان امیرالمؤمنین (ع)

حجت‌الاسلام فاطمی‌نیا ضمن شرح دعای ابوحمزه ثمالی گفت: برخی خدا را فراموش می‌کنند، در این صورت گناهان را سبک می‌شمارند و به دنبال توجیه‌اند.

  به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج)  به نقل از تسنیم ، حجت‌الاسلام فاطمی‌نیا در برنامۀ «نجوای عارفانه» ضمن شرح دعای ابوحمزه ثمالی با تصریح بر اینکه نباید گناه را سبک شمرد و باید سر به طاعت و عبودیت خدا سپرد گفت: این فرازهای دعا هرچند دعاست، اما نکات اخلاقی و عرفانی را در بر دارد و امام سجاد (ع) می‌خواهد در قالب مناجات این نکات اخلاقی را ما بدانیم. در فرازی از این مناجات می‌خوانیم «لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُسْتَخِفّاً بِحَقِّکَفَأَقْصَیْتَنِی‏؛ شاید دیدى من حق بندگیت را خفیف شمردم، بدین جهت از درگاهت مرا دور کردى»این سبک شمردن حقوق الهی آفت بسیار بزرگی است. امیرالمؤمنین (ع) فرمود «أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ»؛ یعنی شدیدترین گناه، آن است که صاحبش، آن گناه را سبک بشمارد.

وی افزود: یک نفر روغنی مایع داشت. موشی در آن افتاده و مرده بود. جامد نبود که بتوان گفت چاره‌ای می‌توان اندیشید. نزد امام صادق (ع) رفت تا حکم آن را از حضرت جویا شود. امام فرمود روغن را بیرون بریز. او گفت من به خاطر یک موش این همه روغن را دور بریزم؟ امام گفت تو موش را کوچک نمی‌شماری، خدا را کوچک می‌شماری.

فاطمی‌نیا با اشاره به اینکه برخی خدا را فراموش می‌کنند، در این صورت گناهان را سبک می‌شمارند و به دنبال توجیه‌اند، گفت: در دعای ابوحمزه مدام کرم و رحمت خدا را می‌بینیم؛ خداوند بسیاری از گناهان ما را  نادیده می‌گیرد. اما از این طرف، بندۀ خدا باید ملتزم باشد و تا می‌تواند به دستوارات عمل کند. آیت الله بهجت می‌فرمود هرچه است، در عبودیت خداست. اگر گناهان را سبک بشماریم و بعد ما را غرور بگیرد و بگوییم خدا کریم و ارحم الراحمین است، خطاست.

این استاد حوزه با تأکید بر آنکه باید به محبت و کرم خدا نگاه خوش‌بینانه و در عین حال منطقی داشت، گفت: به امام سجاد علیه‌السلام گفته شد حسن بصری می‌گوید کسانی که گمراه می‌شوند تعجّب ندارد بلکه آنهایی که هدایت می‌شوند تعجّب دارد. امام فرمود: أنَا أقُولُ: لَیسَ العَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کیفَ نَجَا وَ أمَّا العَجَبُ مِمَّنْ هَلَک کیفَ هَلَک مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللّهِ؛ یعنی من می‌گویم کسانی که هدایت می‌شوند تعجّب ندارد بلکه آنهایی که گمراه می‌شوند تعجّب دارد که با وجود رحمت واسعه الهی چگونه گمراه شده‌اند.

اخبار مرتبط
کلمات کلیدی
ثبت دیدگاه