فاطمه(س) حاصل عمر حضرت رسول اکرم (ص)/ اقراربه رسالت پدر در شكم مادر از معجرات حضرت زهرا(س) است

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، بشارت پیامبر (ص) به وجود مقدس حضرت فاطمه (س) ، آن هم در معراج، خود به تنهایی گویای اهمیت موضوع تولّد ایشان است و می‌توان به جرئت گفت: این مسئله، یکی از مسائل حیاتی دنیای اسلام و مسلمانان می‌باشد که می‌بایست از طرف خداوند در آن موقعیت به پیامبر (ص) نوید داده شود. نکتة دیگر در این حدیث این است که خداوند نام مبارک «فاطمه» را نیز پیش از ولادت برای او تعیین کرده است. در مورد نام «فاطمه» وجه تسمیه‌های مختلفی بیان شده؛ از جمله رسول خدا (ص) فرمود: «لِاَنّها فُطِمَتْ هِیَ وَ شیعتُها و ذُرّیتُها مِنَ النّار» (طبری، 1383ق، ص149 و ص60/ اربلی، 1381ق، ج1، ص464)؛ زیرا او، شیعیان و ذُرّیه‌اش را از آتش باز داشته و برکنار شده‌اند. برای شناخت منزلت و شأن حضرت زهرا سلام‌الله علیها باید به آیه‌های قرآن کریم،حدیث و کلام پیامبر(ص) و اهل بیت علیهم السلام مراجعه کنیم تا از میان آن‌ها بتوانیم در حد وسع خود، شناختی زا منزلت بانوی گرامی اسلام داشته باشیم و بدانیم به چه دلیل حضرت زهرا سلام‌الله علیها به عنوان الگو و سرآمد مردان و زنان عالم معرفی شده‌اند. به طوری که پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه بارها در کلام گهربار خود به منزلت آن حضرت در نزد خدای متعال اشاره فرمودند و همچنین حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام ایشان را الگوی کاملی برای مردم جهان معرفی می‌کردند و یا ائمه اطهار علیهم السلام هر بار نام مادر گرامی خود را می‌بردند، به قدری تواضع و خشوع از خود نشان می‌دادند که مشخص می‌کرد حتی نام مبارک آن حضرت منزلتی دارد که باید در برابر آن تواضع و فروتنی نشان دهیم. در ادامه گفت و گویی تفصیلی با حجت الاسلام دکتر «ایمان ضرابی» استاد حوزه و دانشگاه داشته ایم که در ادامه قابل استفاده است.

معروف ترین کنیه های حضرت زهرا(س) چه بود و چرا به این عنوان نامیده شد؟

یکی از معروف‌ترین کنیه ‏های حضرت زهرا (س) ام ‏ابیها است. مفسرآن گرانقدر فرموده ‏اند: چون این آیه نازل شد:﴿النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ﴾.پیامبراکرم به مؤمنین از خودشان سزاوار‌تر است و زن‌های آن حضرت مادران آنها هستند.البته این آیه کریمه در مدینه نازل شده و به موجب این آیه همسران رسول خدا هر یک به کنیه «امّ المومنین» مفتخر شدند و همگی مادران امت محسوب گردیده و طبق این فرمان الهی بعد از رحلت رسول خدا تا آخر عمر هیچکس حق ازدواج با همسران آن حضرت را نداشت.

فاطمه (س) پس از نزول این آیه کریمه آمد نزد پدر و فرمود: ای رسول خدا من نیز برای خود امتیازی می‏خواهم، رسول خدا دخترش را چون جان شیرین در آغوش گرفت و او را بوسید و کنیه «ام ابیها» را به او اختصاص داد. یعنی اگر زن‌های من مادرهای امت من هستند تو زهرا جان مادر من هستی. ام ابیها یعنی مادر پدرش. و ام در لغت به معنی اصل و ریشه است و به معنی پناهگاه نیز گفته شده است، زمین را از آن جهت امّ نامیده ‏اند که اصل و ریشه انسان است و تمام انسان‌ها از خاک آفریده شده‏ اند و مادر را از آن جهت «امّ» گویند که اصل وجود انسان، پناهگاه و مرجع و محل امید انسان است. و مکه را «امّ ‏القری» گویند به خاطر این که زمین از زیر خانه کعبه پهن شده و گسترش یافته است.

فاطمه زهرا(س) را از آن جهت امّ ‏ابیهایش گویند که حاصل عمر حضرت رسول اکرم (ص)است و غرض اصلی رسول خدا و مقصد کلی آن حضرت، وجود نازنین حضرت فاطمه (س)بود و در حقیقت معنی دیگرش این است که فاطمه اگر نبود رسول خدا هم نبود و بعضی می‏گویند: هرگاه پدر پسرش را دوست بدارد او را از راه علاقه پدرجان صدا می‏زند و مادر نیز فرزندش را مادرجان صدا می‏زند، خاتم ‏الانبیا از آنجا که دخترش فاطمه را خیلی دوست داشت از آن جهت او را ام ‏ابیهایش خوانده است.

چند نمونه از معجزات حضرت زهرا(س) را بیان کنید؟

اقراربه رسالت پدر در شكم مادر

وقتى كه كفار از پيامبر اسلام (ص ) انشقاق قمر را خواستند، زمانى بود كه خديجه (س) به فاطمه (س) بارداربود و خديجه از اين سؤ ال كفار ناراحت شده و گفت زهى تاسف براى كسانى كه محمد را تكذيب مى كنند! در حالى كه او فرستاده پروردگار من است .پس فاطمه (س) از شكم مادرش صدا كرد اى مادر! نترس و محزون نباش ، زيرا خدا با پدر من مى باشد. پس وقتى كه مدت حمل خديجه (س) تمام شد و موقع حمل رسيد، خديجه کبری فاطمه (س) را به دنيا آورد و او به نور جمال خود تمام جهان را روشن و منور ساخت.

بركت غذا

على (ع) مى فرمايد :روزى به بازار رفتم ، يك درهم گوشت و يك درهم ذرت خريدم و به خانه آوردم . فاطمه (س) مشغول پختن آن شد. وقتى كه آماده نمود، فرمود: اى كاش ! مى رفتى پدرم را دعوت مى كردى .من رفتم و ديدم حضرت رسول ، خوابيده و مى گويد از گرسنگى در حال خواب ، به خدا پناه مى برم .گفتم  يا رسول الله ! نزد ما غذايى هست پس دستش را به من داد و آمديم و چون به خانه رسيديم ، به فاطمه (س) فرمود غذا را بياور. فاطمه نيز غذا را در ديگى گذاشته خدمت پيامبر (ص) آورد.حضرت پارچه اى را روى غذا كشيد و فرمود خدايا! غذاى ما را بركت ده .سپس فرمود يك پيمانه به عايشه بده . فاطمه يك پيمانه براى او فرستاد.بعد فرمود يك پيمانه به ام سلمه بده . براى او نيز فرستاد. تا اين كه به هر يك از نه همسرش يك سهم فرستاد.

چرخيدن آسياب دستى به خودى خود

جناب ابوذر مى گويد: پيامبر خدا(ص) مرا به دنبال على (ع) فرستاد. به خانه اش رفتم و او را خواندم ، ولى پاسخ مرا نداد. و آسياب دستى را ديدم كه بدون اينكه كسى باشد به خودى خود، مى گردد. دوباره او را خواندم ، بيرون آمد و با هم نزد رسول خدا(ص) رفتيم و پيامبر متوجه على (ع) شد و چيزى به او گفت كه من نفهميدم .گفتم  شگفتا! از دستاسى كه بدون گرداننده مى گردد.آن گاه پيامبر(ص) فرمود: خداوند قلب دخترم فاطمه و اعظا و جوارحش را پر از ايمان و يقين كرده و چون خداوند ضعف او را دانست ، پس در روزگار سختى به او كمك كرد و كفايتش ‍ نمود. مگر نمى دانى كه خداوند، فرشتگانى را قرار داده تا خاندان محمد را يارى دهند.

در خصوص ایاتی که شان نزول آنها به حضرت فاطمه(س) منسوب است توضیح بفرمایید.

ر خصوص ایاتی که شان نزول آنها به حضرت فاطمه(س) منسوب هستند کتابهای زیادی نوشته و جمع آوری شده است که واقعا خود این سوال شما می تواند چند مصاحبه را بخود اختصاص دهد اما در این اندازه که وقت و حوصله مخاطبین محترم اجازه دهد به تعدای از این آیات اشاره میکنم.

آیه مباهله
واقعه مباهله واقعه‌ای مربوط به سال نهم یا دهم هجری است. وقتى مسیحیان نجران از روى لجاجت وعناد سخن پیامبر(ص) را درباره یگانگى آفریدگار و شخصیت حضرت عیسی (ع) نپذیرفتند، آیه نازل شد که «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ». پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.پیامبر(ص) در موعد مقرر به همراه خویش امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام)، حضرت فاطمه(س) و دامادش حضرت علی(ع) را آورد.

آیه تطهیر

منظور از آیه تطهیر بخش دوم آیه ۳۳ سوره احزاب/۳۳ است.«.. انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا» این آیه بیان می‌کند که اراده خداوند بر این امر تعلق گرفته است که اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله از هر رجس و پلیدی پاک باشند. تعبیر «یُطهِّرکُم» در پى «لِیُذهِبَ عَنکُم الرِّجسَ» تأکیدى بر طهارت و پاکیزگى به دنبال دور شدن پلیدى‌ها است و «تَطهِیرًا» که مفعول مطلق است نیز تأکیدى دیگر براى طهارت به شمار مى‌رود. «الرِجسَ» که با الف و لام جنس است، هر گونه پلیدى فکرى و عملى اعم از شرک، کفر، نفاق و جهل و گناه را دربر مى‌گیرد. مطابق با روایاتی که در منابع شیعه و برخی از منابع اهل سنت آمده است، منظوراز اهل البیت در این آیه؛ خمسه طیبه یعنی پیامبر، على، فاطمه، حسن و حسین هستند.

آیه مودت
آیه مودت بخشی از آیه ۲۳ سوره شوری است: «قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی» سعید بن جبیر از ابن عباس نقل کند وقتى که آیه ۲۳ نازل شد. گفتند: یا رسول اللّه اقربا و خویشاوندان شما چه کسانى هستند که مودت و دوستى آن‌ها بر ما واجب گردیده است حضرت فرمودند :فاطمه ،فرزندان فاطمه ،همسر فاطمه هستند.

در خصوص شان نزول سوره کوثر و معنای این سوره توضیح بفرمایید.

مطابق با نقل «ابن عباس» شأن نزول سوره کوثر آن ست که «عاص بن وائل» پیامبر(ص) را نزد درب مسجد الحرام ملاقات کرد و با او گفتگو نمود. گروهى از بزرگان قریش در مسجد الحرام نشسته بودند، هنگامی که عاص بن وائل وارد بر افراد قریش شد در مسجد از او سؤال نمودند که با چه شخصى گفتگو و صحبت مى ‏نمودى عاص پاسخ داد: با ابتر سخن می گفتم؛ و این سخن را بدین علت گفت که در همان ایام فرزند پیامبر(ص) از خدیجه بنام عبد اللّه وفات نموده بود و کسی که پسر نداشت را ابتر و مبتور مى‏ نامیدند (یعنی کسی که از او نسلی باقی نمی‌ماند). این سوره کوتاهترین سوره قرآن است و متن آن چنین است:«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ (۱) إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ (۲) فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ (۳) إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ (۴): اى پیامبر، ما به تو خیر و برکت فراوان (فاطمه) عطا کردیم. اکنون در برابر این نعمت بزرگ، براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى کن. مسلّما دشمن تو که مى ‏گوید صاحب فرزندى نخواهى شد و بلا عقب خواهى ماند، خود او ابتر و بلا عقب است.

مفسران گویند ظاهر آنست که به مناسبت شأن نزول سوره، مراد از کوثر «کثرت نسل» باشد و منظور از آن فاطمه زهرا،(س) است که چهار فرزند مانند حسن و حسین و دو دختر داشت و از آنان نیز فرزندانى بسیار بوجود آمدند. سوره انسان در شأن نزول مشهور این سوره از ابن‌عباس آمده است: حسن و حسین(س) بیمار شدند. پیامبر صلى الله علیه و آله به همراه جمعى به عیادت آنان آمدند و به على (ع) پیشنهاد کردند تا براى شفاى فرزندان خود نذرى بکند.على (ع) و فاطمه (س) و کنیزشان فضه نذر کردند که اگر آن‌ها شفا یابند سه روز روزه بگیرند. حسنین از بیمارى شفا یافتند. (و آنان روزه گرفتند در حالى که) چیزى در خانه آنان نبود. على (ع) از شمعون خیبرى سه صاع جو به قرض گرفت.

فاطمه (ع) یک صاع آن را آرد کرد و ۵ قرص نان پخت. هنگام افطار سائلى بر در خانه آمد و گفت: سلام بر شما اى خاندان محمد (ص) بى‌توانىم مسلمان هستم، غذایى به من دهید، خداوند به شما از غذاهاى بهشتى عطا کند. آنان مسکین را بر خود مقدم داشتند و در آن شب جز آب ننوشیدند. روز دوم را همچنان روزه گرفتند و به هنگام افطار یتیمى بر در خانه آمد و غذاى خود را به وى دادند. در سومین روز نیز به هنگام افطار اسیرى بر در خانه آمد و آنان سهم غذاى خود را به او بخشیدند.

صبح هنگام امام على  دست حسنین را گرفتند به نزد پیامبر آورد. پیامبر(ص)آن‌ها را مشاهده کرد که از شدت گرسنگى مى‌لرزیدند. فرمود: مشاهده چنین حالى در شما براى من بسیار دشوار است، سپس برخاست و به همراهى آنان وارد خانه فاطمه علیهاالسلام شد و دخترش را دید که در محراب ایستاده در حالى که از شدت گرسنگى شکم او به پشت چسبیده و چشم‌هایش به گودى نشسته است. پیامبر(ص) ناراحت شد. در همین هنگام جبرئیل فرود آمد و گفت: اى محمد این سوره را بگیر. خداوند با چنین خاندانى به تو تهنیت مى‌گوید، آنگاه سوره «هل اتى» را بر او خواند.

حضرت زهرا(س) در ارتباط با همسر چگونه رفتار می کردند؟

ایجاد آرامش در محیط خانواده از جمله شاخصه های مهم همسرداری است، لذا يك همسر خوب انسان را به انواع نيكي ها تشويق مى كند، يك خانه آرام روح و فكر انسان را آرامش مى بخشد و آماده فعاليت بيشتر مى نمايد. زیرا هر كارى که بر خلاف طبيعت انسان صورت بگيرد قطعاً يك عكس العمل منفى خواهد داشت، چون خداوند انسان را اين گونه آفريده است كه دو جنس مختلف يكديگر را كامل كنند، از قرآن مى توان اين معنى را استفاده كرد:«وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها؛» ( و از نشانه‌های او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید) که  جمله «لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» يعنى به وسيله همسر آرامش پيدا كنيد، كه هم آرامش روحى و جسمى (آرامش فردى) است و هم آرامش اجتماعى.

با این تفاسیر همسرداری در سيره حضرت زهرا(س) به صورت تکامل يافته ای خودنمايي مي کند؛ در این زمینه حضرت علی(ع) می فرمایند: «سوگند به خدا، من زهرا(س) را تا آن زمان که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نساختم و در هیچ کاری موجب ناخشنودی او نشدم. او نیز هیچ گاه مرا خشمگین نکرد و عملی از او سر نزد تا باعث ناخشنودی من شود.» بدیهی است محبّت و عشق، قوى ترين جاذبه در ميان دو موجود است.جایی میخواندم در قانون معروف جاذبه كه بر عالم ماده حكومت مى كند :«هر قدر جرم اجسام زيادتر، و فاصله آنها كمتر باشد، جاذبه آنها بيشتر است» اين قانون در جهان معنا و محبت هاى الهى نيز حاكم مى باشد، هر قدر شخصيت ها والاتر و فاصله ها كمتر باشد اين محبت و عشق قوى تر مى گردد!لذا عشق و محبت به معناى «يك كشش و جاذبه فوق العاده نيرومند» ميان دو انسان، يا دو موجود به طور كلى، در راه رسيدن به يك هدف پاك، يكى از عالى ترين تجليّات روح انسانى، و از پرشكوه ترين شاهكارهاى آفرينش است.

اگر زيربناى ازدواج دو همسر بر چنين علاقه اى باشد، علاقه اى ريشه دار و واقعى، نه دروغين و سطحى، مسلّماً چنين بنايى بسيار استوار خواهد ماند، زیرا اين چنين بنايى بر مبنای محبّت و عشق پاك تعریف شده است لذا خالى از خلل مى باشد، و چنين ازدواج هايى پرثمر، مفيد، قابل اطمينان و آرام بخش خواهد بود. ولى عشق هاى دروغين و قلابى که غالباً بى اندازه به ظاهر آتشين و سوزان هم هستند!، و غير از هوس هاى زودگذرى نتیجه ای به همراه ندارد بلکه  نقطه نهايى آن ، كامجويى هاى نامشروع و بى قيد و شرط و سپس به گوشه اى خزيدن و همه چيز را فراموش كردن است.

از این رو رویکرد حضرت زهرا (س) در معاشرت با همسر ؛ حاکی از محبّت و مهروری شدید نسبت به حضرت علی (ع) است. لذا شاهدیم در زندگی حضرت فاطمه (س)، عبارات محبت‌آمیز و احترام‌آمیز به علی (ع) بسیار است؛ از جمله ایشان در عبارتی خطاب به همسرشان در مقام اظهار محبت می‌فرماید: «روحی لروحک الفداء و نفسی لنفسک الوقاء» (روح من فدای روح تو باد و جان من سپر بلای جان تو باشد) لحن دلنشین باعث رفع تنش می شود و به زندگی زن و شوهر قوام می بخشد.یا ابراز علاقه ی کلامی که نقش بسیار مهمی در استحکام زندگی دارد متاسفانه دیده می شود برخی ابراز عشق را صرفا رفتاری می دانند در حالی که این دیدگاه اشتباه هست و باید ابراز علاقه و دوس داشتن به صورت کلامی هم صورت پذیرد چنانچه در روش همسر داری حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا(س) دیده می شود در صورتی که با نگاهی دقیق و درست و الگو گرفتن ازآموزه های رفتاری آن حضرت می توان بر  بسیاری از مشکلات زندگی که عامل طلاق و جدایی است فائق آمد.

شیوه آموزشی و تربیتی فرزندان حضرت زهرا (س) چگونه بود؟

در خصوص سیره ی عملی ارتباط با فرزند نیز زهرای مرضیه (س) برای تمام اعصار الگوی رفتاری ارایه می کند ،الگویی به ظاهر ساده اما بسیار کار آمد ؛به هر حال باید توجه داشت که هر انسانی تشنه‌ی محبت و احساس ارزشمندی است. حضرت فاطمه(س) همواره رفتار و کلامی محبت‌آمیز با کودکان داشته که نمونه رفتاری آن را در حدیث شریف کساء به تصویر کشیده‌اند. آن حضرت به فرزندان خود از عبارات زیبایی چون " یا قرة عینی" و "ثمرة فؤادی" استفاده می کنند که بهترین الگو و درس برای ما است تا با فرزندان خود به نیکی و توأم با محبت سخن بگوییم.

یکی دیگر از شیوه های تربیت فرزند بانوی بزرگ اسلام بازی با فرزندان بوده، بازی یکی از اساسی ترین نیازهای کودکان است که می‌توان در آن بالاترین مفاهیم آموزشی را به کودکان آموزش داد. حضرت زهرا(س) نیز علاوه بر محبت و دلسوزی و نوازش فرزندانشان، هر وقت می‌خواستند با فرزندان خردسالشان امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بازی کنند، آن‌ها را روی دست می‌چرخاندند و بالا و پایین می‌کردند و اشعار پرمحتوایی می‌خواندند که در آن ها به نکات مهم تربیتی چون توجه به هنر و ادبیات جذاب شعرگونه برای کودکان، استفاده از اشعار دارای مفاهیم مناسب و آموزشی، تلقین نقاط مثبت به کودکان دربازی و اشعار (که شبیه پدرت باش)، ارائه الگو به کودکان در بازی‌ها با زبان غیرمستقیم، لزوم توجه به نگرش توحیدی در تربیت فرزندان و نیز آموزش ایجاد ارتباط با افراد شایسته و نهی از ارتباط با همنشین بد، توجه شده است.در تربیت فرزندان به شکل عملی، حضرت زهرا(س) بر محورهای مهمی چون لزوم آشنایی فرزندان با اخلاق و رفتار اسلامی، التزام عملی شخص مادر به آنچه می‌گوید بوده ، همچنین لزوم توجه ویژه به همسایه، مقدم کردن دیگران مخصوصا بزرگترها بر خود، توجه ویژه به دعا کردن برای دیگران و ... تأکید می فرمودند.

توجه ویژه به دانش آموزی حضرت زهرا(س)برای فرزندان در سیره ی عملی ایشان کاملا مشهود است بطور مثال عرض میکنم :امام حسن(ع) در پنج سالگی هر روز به مسجد می‌رفت و از کلمات و مواعظی که پیغمبر اکرم(ص) در مسجد بیان می‌فرمودند، به ذهن مبارک خود می‌سپردند، به خانه می‌آمدند و برای مادر بزرگوار خود کلمه به کلمه بیان می‌کردند و چون امیرالمؤمنین علی(ع) به خانه تشریف می‌آوردند، حضرت صدیقه طاهره(س) آن‌ها را برای آن جناب بازگو می‌کردند. روزی حضرت علی (ع) پرسیدند: ای فاطمه، تو در مسجد حاضر نبودی از کجا این کلمات را فهمیدی؟ گفت: فرزندم حسن(ع) هر روز آنچه پدر بزرگوارم بر منبر می‌گوید، بی کم وکاست به همان ترتیب برایم بیان می‌کند.

حدیثی در مورد فضیلت تسبیح حضرت زهرا (س) ذکر کنید؟
تسبيح حضرت فاطمه (س) بهترين تعقيب براي نمازهاي واجب است و امام صادق (ع) در اين باره فرمودند: هر کسي پس از به جاي آوردن نماز واجب خود تسبيح حضرت فاطمه (س) را به جاي آورد و در انتهاي آن يک مرتبه لا اله الا الله بگويد، مشمول مغفرت خداوند واقع مي شود.

در روایات بسیاری تسبیحات حضرت فاطمه (س ) مصداق همان ذکر کثیری است که در قرآن کریم به آن اشاره شده که «اُذکُرُوا اللّهَ ذِکراً کَثیراً» یکی دیگر از برکت‌های تسبیحات حضرت صدیقه طاهره(س)هم ‌ردیف کردن گوینده آن با صدقه دهندگان در راه خداست.امام صادق(ع) در فضیلت تسبیحات حضرت زهرا(س) فرمود: «هر کس تسبیح فاطمه را قبل از آنکه از حالت نماز فارغ شود بگوید؛ خداوند او را مشمول آمرزش خود می کند.