بشارت‌های رسول خدا به حضرت فاطمه درباره ظهور امام عصر(عج)

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از تسنیم ؛ حجت‌الاسلام سیدمهدی توکل، کارشناس و محقق حوزوی به مناسبت ایام ولادت حضرت زهرا سلام‌الله علیها به ارتباط در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم درباره ارتباط بین حضرت زهرا سلام‌الله علیها با امام زمان عجل الله تعالی سخن گفت که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:

  با مرور معارف مربوط به حضرت زهرا سلام‌الله علیها به این حقیقت دست می‌بابیم که ارتباط عمیقی بین آن بانوی بزرگوار با حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه از جهت معرفتی وجود دارد. این ارتباط را هم می‌توان از آیات قرآن به دست آورد و هم سیره فاطمی.

 در بخش اول سراغ قرآن می‌رویم و عرضه‌ای به مخاطبان خواهیم داشت. خداوند در دو آیه از قرآن درباره علم و کلماتش خودش صحبتی دارد. در آیه 109 کهف می‌خوانیم: «قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ‏ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً؛ بگو: «اگر دریا براى کلمات پروردگارم مرکّب شود، پیش از آنکه کلمات پروردگارم پایان پذیرد، قطعاً دریا پایان مى‌‏یابد، هر چند نظیرش را به مدد [آن‏] بیاوریم.» همچنین در آیه27 لقمان می‌خوانیم «وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ؛ و اگر آنچه درخت در زمین است قلم باشد و دریا را هفت دریاى دیگر به یارى آید، سخنان خدا پایان نپذیرد. قطعاً خداست که شکست‏‌ناپذیر حکیم است.» امام حسن عسکری علیه‌السلام پس از این دو آیه می‌فرماید «هَذَا عِلْمُ الْقُرْآنِ وَ مَعَانِیهِ.» مراد از کلمات خدا علم قرآن و معانی عمیق آن است. «وَ مَا أَوْدَعَ مِنْ عَجَائِبِهِ؛ و آنچه از عجایب آن ودیعه نهاده است.» یعنی اگر حقیقت قرآن استخراج و تفسیرش نوشته می‌شد، به قدری عظیم بود که هفت برابر دریاها و اقیانوس‌ها مرکب می‌شدند، توانایی تفسیر آن را نداشتند.

 از امام هادی علیه‌السلام سؤال شد که کلمات خدا چیست؟ فرمود «نَحْنُ‏ کَلِمَاتُ‏ اللَّهِ‏ الَّتِی لَا تَنْفَدُ وَ لَا تُدْرَکُ فَضَائِلُنَا»؛ یعنی ما همان کلمات الله هستیم که پایان نمی‌پذیریم و نه فضائل ما درک شود. بنابراین کلمات خدا در یک جا تفسیر به قرآن شده و در جای دیگر تفسیر به خود اهل بیت شده است. حداقل این مسئله ذهن ما را به این سمت سوق می‌دهد که تطبیقی بین علم قرآن و معارف اهل بیت وجود دارد و هر دوی اینها در گروی شناخت ثقل دیگر است. همچنین این نکته برداشت می‌شود که ظرف ما بسیار محدود و ظرف اهل بیت گسترده است و پایانی ندارد. نه علمشان و نه فضیلتشان قابل شناخت است، همچنان که علمشان با هم برابری می‌کند.

اتصال معرفت فاطمی با معرفت مهدوی

حال اگر از این باب بخواهیم اتصالی بین حضرت زهرا و امام عصر عجل الله تعالی فرجه برقرار کنیم،‌ به این صورت خواهد بود که هر دوی این بزرگواران مصداق کلمات الله هستند و از باب معرفت به این انوار مقدس است که می‌توان به معارف قرآن دست یافت و مسیر رشد را پیمود. همچنین فردی که سراغ معرفت فاطمی رود،‌ از معرفت مهدوی سر در می‌آورد و مؤمنی که به فضائل مهدوی بپردازد، از شاخه معرفت فاطمی سر در می‌آورد و همه اینها مانند شاخه‌های یک شجره به یکدیگر متصلند. این اتصال را در معارف مربوط به سوره قدر می‌بینیم که به آن اشاره می‌شود.

امام عصر از ثمرات کوثر حضرت فاطمه (س) هستند

نکته دیگر اینکه یکی از ویژگی‌های حضرت زهرا سلام‌الله علیها کوثر بودن است. خداوند این کوثر را به عنوان عطای ویژه به پیامبر ذکر می‌کند. کوثر خیر کثیری است که پیوسته ادامه دارد و قطع نمی‌شود. مهم‌ترین مصادیق خیرهای کثیر، خود وجود مقدس اهل بیت وحی هستند که از نسل فاطمه زهرا سلام الله علیها تا امام عصر عجل الله تعالی فرجه تداوم دارد. با این نگاه، امام عصر از ثمرات کوثر حضرت فاطمه سلام الله علیها است که خداوند به پیامبر هبه داده و پیامبر نیز این مسئله را بارها به حضرت زهرا یادآور شدند که در ادامه به مواردی اشاره می‌کنیم.

بشارت‌های رسول خدا به حضرت فاطمه درباره ظهور امام عصر

اولین مورد اینکه نقل است زمانی که پیامبر اسلام در بستر بیماری بودند، حضرت زهرا را غمگین یافتند. در این شرایط‌ بشارت دادند به اینکه روزی حضرت حجت ظهو می‌کند. این مسئله سبب تسکین حضرت زهرا شد. علی بن هلال از پدرش نقل می‌کند بر رسول الله داخل شدم و آن حضرت در حالتى بود که طی آن رحلت فرمود. پس فاطمه سلام الله علیها نزد سر مبارک وى بود و گریه می‌کرد، چنانچه صدای محزونش بلند شد. پیامبر سر مبارکش را به طرف فاطمه کرد و فرمود که اى حبیبه من فاطمه، چه چیز ترا می‌گریاند؟ گفت از فتنه بعد از تو می‌ترسم. آن حضرت پس از بیان فضائلی از پنج تن آل‌عبا، فرمود «اى فاطمه، به حق آنکه مرا به خلق فرستاد که از ایشان (فرزندان امام حسین) مهدى این امت است؛ هر گاه که دنیا هرج و مرج شود و فتنه‌ها ببارد و راه‌ها بریده شود و مردم اموال یکدیگر را غارت کنند و بزرگ بر کوچک رحم نکند و کوچک، بزرگ را تعظیم نکند. خداوند کسى را برانگیزد که قلعه‌‏هاى ضلالت و دل‌هاى قفل زده را بگشاید و اساس دین را در آخرالزمان استوار کند، چنان که من در آخرالزمان (دوره نبوت) پایدار کردم و زمین را پر از عدل کند چونان که از ظلم پر شده باشد ...» بر این اساس می‌بینیم در این شرایط بود که حضرت زهرا سلام الله علیها لبخند زدند و شاد شدند به واسطه این موهبتی که خداوند عطا کرده است.

دومین مورد اینکه در کامل‌الزیارات روایتی دیگر به این صورت می‌خوانیم که امام صادق فرمود «رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: جبرئیل به من خبر داده که امّتم عنقریب حسین را مى‏‌کشند. پس فاطمه سلام‌الله علیها به شدت گریست. رسول خدا صلى الله علیه و آله که حال ایشان را مشاهده کرد، به آن بانوی خبر داد که یکى از فرزندان این مولود، مالک امور می‌شود و از قاتلین انتقام خواهد گرفت. پس از این خبر، فاطمه خشنود و نفس مبارکش آرام شد.»
بنابراین همان زمان هم که حضرت زهرا سلام‌الله علیها به خاطر ماجرای امام حسین به گریه افتاد، رسول خدا ایشان را با ظهور حضرت حجت آرام کرد.

حتی خود آن بانوی بزرگوار نیز بارها در خطبه‌ها و سخنانشان به امام عصر عجل الله تعالی فرجه اشاره کردند. محمود بن لبید می‌گوید:پس از وفات رسول الله یک روز فاطمه زهرا را در کنار قبر حمزه دیدم. یکی از سؤالاتی که پرسید این بود که گفت پرسیدم: بانوی من، پس چرا امیرالمؤمنین سکوت کرد و برای گرفتن حق خویش قیام نکرد؟حضرت زهرا در پاسخ فرمود: ای اباعمر، رسول خد فرمود: مَثَلِ امام (مثل علی)، همانند کعبه است که مردم به سراغ آن می‌روند، نه آنکه کعبه به سراغ مردم بیاید. سپس ادامه داد: آگاه باش به خدا سوگند اگر حق را به اهلش واگذار و از عترت رسول خدا اطاعت می‌کردند، دو نفر هم با یکدیگر اختلاف نمی‌کردند، و امامت همان گونه که پیامبر خدا معرفی فرمود، از علی تا قائم ما، فرزند نهم حسین، از جانشینی به جانشینی دیگر به ارث می‌رسید.»

در پایان به دو نکته و تذکر ضروری متناسب با این ایام اشاره می‌کنم:

تمام اهل بیت، طهارت کامل دارند و قرآن هم می‌فرماید « ... إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرا» این آیه برای ما دو پیام دارد:

اول اینکه ای مردم، تا جایی که می‌توانید پاک شوید. طهارتِ اهل بیت استثنایی است،‌ اما شما تا جایی که می‌توانید به این منابع نورانی نزدیک شوید. چقدر خوب است که در این ایام این عهد را ببندیم که گناه را کنار بگذاریم. تا کی انسان گناه و بعد توبه کند؟ عمر می‌گذرد و اجل هم خبر نمی‌کند. خداوند می‌فرماید «أَ لَمْ یَأْنِ‏ لِلَّذینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ  وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَق‏»؛ آیا براى کسانى که ایمان آورده‌‏اند، هنگام آن نرسیده که دل‌هایشان به یاد خدا و آن حقیقتى که نازل شده نرم [و فروتن‏] شود. وقتی اهل بیت طاهرند، حداقل تا جایی که می‌توانیم طاهر شویم.  

دوم اینکه کاملاً به در مکتب اهل بیت برویم. ایشان طاهرند و هیچ انحرافی در اندیشه آنها وجود ندارد. یکی از کارهایی که می‌کنیم، این باشد که هر روز احادیث آن بزرگواران را مطالعه کنیم. قرآن هم که عِدل اهل بیت است،‌ مطالعه کنیم. اینها دو ثقل متصل به هم هستند که هر کدام به دیگری دعوت می‌کند: قرآن به عترت و عترت به قرآن. راه فهم قرآن هم در گروی معرفت به آن انوار مقدس و بهره از معرفت ایشان است.

نور حضرت زهرا (س) عامل تطهیر روح است

وقتی این زمینه‌ها در ما فراهم شود، می‌توانیم ادعای زمینه‌سازی ظهور داشته باشیم. وقتی به طهارت و معرفت نرسیدیم، ظهور برپا نمی‌شود. وقتی این معرفت نباشد، چگونه می‌توانیم به این درک برسیم که امام عصر توانایی برپایی ملک و حکومت حقه الهی در پهنه کل عالم را خواهد داشت، توانایی سرکوب کردن ظالمان و مفسدان را خواهد داشت؟ این طهارت نیز با بهره از نورانیت یا وجه زهراییت حضرت فاطمه سلام الله علیها تسهیل می‌شود. نور آن بانوی بزرگوار وجود انسان را تطهیر می‌کند و یکی از راه‌های آن، درک محضریت و حس حضور در محضر ایشان است.