امام حسین (ع) را فقط در گریهها و مصائب نشناسیم
حجت الاسلام رفیعی میگوید اغلب ما امام حسین (ع) را در داستان عاشورا برررسی کردیم. هرچند ماجرای مهمی است، اما بیش از پنج دهه از زندگانی ایشان قبل از عاشورا است.به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) ، حجتالاسلام ناصر رفیعی طی سخنانی به مناسبت میلاد امام حسین علیهالسلام گفت: اغلب ما امام حسین را در داستان عاشورا برررسی کردیم. هرچند ماجرای مهمی است، اما بیش از پنج دهه از زندگانی ایشان قبل از عاشورا است. امام حسینِ در مدینه و امام حسینِ در مکه مغفول مانده است.
وی عبودیت را یکی از ویژگیهای مهم شخصیت امام حسین معرفی کرد و گفت: در زیارتنامه ایشان میخوانیم أیها الإمامُ العابد.» عبودیت هدف بزرگی است؛ همچنان که تمام انبیا برای دو چیز آمدند: مردم را از طاغوت دور کنند و به بندگی خداوند بیاورند. «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوت»؛ یعنی در هر امتی رسولی مبعوث کردیم تا خدا را عبودیت و از طاغوت دوری کنند. اوج عبودیت یعنی بنده خدا بودن. اگر کسی بنده خدا شد، بزرگترین افتخار است. امیرالمؤمنین علیهالسلام میفرماید برایم همین عزت بس که من بنده تو و تو خدای منی. خداوند وقتی میخواهد پیامبرش را با بهترین واژهها یاد میکند، کلمه عبد را به کار میبرد: «سُبْحانَ الَّذی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى» این عبودیت در زندگانی امام حسین موج میزند. امام حسین را در گریهها و مصائب نشناسیم. اصلاً فلسفه وقت گرفتن از دشمن در شب عاشورا چیست؟ میفرماید برای استغفار و نماز. یک بعد مهمش این است که به دنیا نشان دهد حسین حاضر است سر این نماز کشته و شهید دهد.
رفیعی افزود: معتقدم تمام معتقدین به ادیان، مدیون امام حسین هستند؛ خداوند میفرماید «وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَع وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِد؛ اگر خدا بعضى از مردم را با بعض دیگر دفع نمیکرد، صومعهها و کلیساها و کنیسهها و مساجدى که نام خدا در آنها بسیار برده میشود، سخت ویران مىشد.» آنتوان بارا میگوید ابا عبدالله متعلق به تمام دنیاست.