کسانی در کنار امیرالمؤمنین(ع) قرار می‌گیرند که اهل مجاهده باشند/اصحاب اعراف چه کسانی هستند

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدمهدی میرباقری استاد سطوح عالی حوزه علمیه و عضو مجلس خبرگان رهبری، در سخنرانی سحرگاه شب 21 رمضان در جمع نمازگزاران و مجاوران مسجد مقدس جمکران اظهار کرد: شب‌ قدر، شبی است که باید حضرت صاحب الزمان(عج) را محور و مرکز توجهات خود قرار دهیم چرا که این شب‌ها، شب حقیقت و معرفت به امام زمان(عج) است.

رئیس فرهنگستان علوم اسلامی در ادامه به دوران خلافت حضرت علی(ع) اشاره کرد و افزود: حضرت علی (ع) از سال35 تا 40هجری به مدت 4سال و 9ماه خلافت کردند که دو سال دوماه آن با 3 جنگ بزرگ جمل، صفین و نهروان سپری شد و مابقی آن هم با توطئه‌های معاویه و جنگ‌هایی که رسمی نبود، سپری شد.

حجت الاسلام میرباقری ادامه داد: معاویه شبیخون‌ها، توطئه و ناامنی‌هایی در میان بلاد اسلامی بپا می‌کرد که به دوره غارات معروف است، این ایام، زمانی است که حضرت دعا کردند که از این دنیا بروند و گلایه‌هایی شدیدی را از امت کردند. در این ایام بود که در برخی روایات تا 70 هزار منبر لعن امیرالمؤمنین(ع) را می‌کردند و اگر امام جمعه‌ای فراموش می‌کرد، قضای آن را بجا می‌آورد.

عضو خبرگان رهبری در بخش دیگری از سخنان خود در جمع نمازگزاران مسجد مقدس جمکران به بیان نکاتی پیرامون حضرت پرداخت و گفت: در کتب و آثار قدیمی بیش از 10اسم برای امام علی(ع) بیان شده است که این اسامی چراغ‌های هدایت هستندکه خداوند متعال آن را در قرآن کریم بیان کرده‌اند.

آیت الله میرباقری ادامه داد: علی الاعراف یکی از مواقف قیامت است که روی پل صراط قرار دارد و همگان باید از این مقطع عبور کنند. اعراف منطقه‌ای است حد فاصل میان بهشت و دوزخ در سوره مبارکه اعراف می‌فرماید: «و بینهما حجاب و علی الاعراف رجال یعرفون کلّاً بسیماهم» بین دو گروه جهنمی و بهشتی حجاب، و حائلی قرار دارد و این حجاب سرزمین مرتفعی است که میان بهشت و دوزخ فاصله انداخته و در واقع مکان خاصی است میان دو قطب سعادت و شقاوت. یعنی بهشت و دوزخ و همانگونه که از آیات قرآن بر می‌آید این مکان، مشرف بر بهشت و دوزخ است و افرادی که در آن قرار دارند ناظر بر اعمال و حال بهشتیان و دوزخیان هستند.

عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: در خصوص اعراف روایات متعددی بیان شده است که در بعضی از روایات می‌خوانیم: هم اکرم الخلق علی الله تبارک و تعالی: (آنها گرامیترین مردم در پیشگاه خدایند) و یا هم الشهداء علی الناس و النبیون شهدائهم:(آنها گواهان بر مردمند و پیامبران گواهان آنها هستند) و روایات دیگر که حکایت دارد آنها پیامبران و امامان و صلحاء و بزرگانند. ولی دسته دیگری از روایات می‌گوید: آنها واماندگانی هستند که بدی‌ها و نیکی‌هایشان مساوی بوده است یا گنهکارانی هستند که اعمال نیکی نیز داشته‌اند، مانند حدیثی که از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند:«هم قوم استوت حسناتهم و سیئاتهم فان ادخلهم النار فبذنوبهم و ان ادخلهم الجنة فبرحمته» آنها گروهی هستند که حسنات و سیئاتشان مساوی است، اگر خداوند آنها رابه دوزخ بفرستد بخاطر گناهانشان است و اگر به بهشت بفرستد به برکت رحمت او است.

حجت الاسلام میرباقری ادامه داد: امام باقر(ع) درباره آیه «وَ عَلَی الْأَعْرافِ رِجالٌ...» فرمودند: «ما همان مردانیم، پیشوایانی که از ما اهل‌بیت(ع) هستند آن که داخل آتش می‌شود و آن که وارد بهشت می‌شود، را می‌شناسند؛ همان گونه که شما در قبائل خود افرادی را دارید که خوب و بد اعضای قبیله را تشخیص می‌دهند».

سخنران شب 21 ماه مبارک رمضان مسجد مقدس جمکران در بخش دیگری از سخنان خود به اسم «محسنین» که از اسامی امیرالمؤمنین(ع) است، اشاره کرد و گفت: خداوند متعال می‌فرماید: «وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ» در این آیه شریفه«جَاهَدُوا فِینَا» در واقع مراد هر گونه جهاد و تلاشی است که در راه خدا و برای رضایت او و به منظور خدمت به دین اسلام انجام پذیرد. «لَنَهْدِیَنَّهُمْ»: ایشان را هدایت می‌دهیم و رهنمود می‌گردانیم و به خیر و حق می‌رسانیم. «سُبُلَنَا»: راه‌های منتهی به خودمان. راه‌های حرکت و سیر به سوی خدا و وصول به رضایت‌الله. مراد افزایش هدایت و توفیق در خیرات و حسنات است.