چرا برخی اصحاب امیرالمؤمنین(ع) طرفدار معاویه شدند
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه امیرالمؤمنین در خطبه ۲۰۰ نهج البلاغه پاسخ به اتهام سیاستمدار نبودن خود را دادهاند، گفت: یکی از اشکالاتی که به امیرالمؤمنین علیه السلام می گرفتند این بود که اگر ایشان سیاست میداشتند نمی گذاشتند اصحابشان از ایشان جدا شوند و به معاویه پناهنده شوند، درحالیکه امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر نبودند اصول اولیه اسلام را زیر پا بگذارند و این بی سیاستی نیست بلکه اجرای سیاست الهی است.حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین حسینیقمی در سخنرانی حرم مطهر بانوی کرامت با اشاره به خطبه ۲۰۰ نهج البلاغه اظهار کرد: این خطبه در فضایی خوانده شد که شایع کرده بودند که اگرچه امیرالمومنین علیه السلام افضل، اعلم و اشجع مردم و در همه کرامت انسانی مقدم است ولی سیاست مدارترین نیستند.
وی با بیان اینکه امیرالمؤمنین علیه السلام در این خطبه به این شبهه پاسخ می دهند، افزود: حضرت سوگند یاد می کنند که معاویه از من سیاستمدارتر نیست ولی سیاست او همراه با فسق و فجور است و اگر مکر و نیرنگ بد نبود من (با تعریفی که شما از سیاست دارید) سیاستمدارترین مردم بودم.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت ترور یاران امیرالمومنین علیه السلام و حمله به شهرهای مرزی حکومت ایشان را از نقشه های شیطنت آمیز معاویه دانست و گفت: یکی از اشکالاتی که به امیرالمؤمنین علیه السلام می گرفتند این بود که در شورای ۶ نفره تعیین خلیفه سوم اگر حضرت سیاستمدار بودند پیشنهاد عبدالرحمان بن عوف مبنی بر عمل کردن بر اساس سیره خلفای قبل را می پذیرفتند و ده سال بیشتر حکومت می کردند.
وی با بیان اینکه امیرالمؤمنین علیه السلام روش خلفای قبل از خود را قبول نداشتند، افزود: وقتی از ایشان تقاضا کردند که نافله ماه رمضان را به جماعت بخوانیم حضرت قبول نکردند ولی مردم خودشان نماز را خواندند؛ فردایش حضرت برای خواص اصحاب خود سخنرانی کردند که خلفای قبل از من کارهایی را عمدا انجام دادند که نقض سنت پیامبر صلوات الله علیه و آله بود و من اگر بخواهم مردم را به سیره ایشان برگردانم سپاهیانم متفرق می شوند و من تنها می مانم.
حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی با بیان اینکه بدعت های بعد از پیامبر فقط نماز تراویح نبود بلکه امیرالمرمنین در خطبه ۲۰۰ نهج البلاغه بیش از ۲۰ بدعت خلفا را نام بردند، گفت: یکی از اشکالاتی که به امیرالمرمنین علیه السلام می گرفتند این بود که اگر ایشان سیاست می داشتند نمی گذاشتند اصحابشان از ایشان جدا شوند و به معاویه پناهنده شوند، اما امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر نبودند اصول اولیه اسلام را زیر پا بگذارند و این بی سیاستی نیست بلکه اجرای سیاست الهی است.
وی ادامه داد: عقیل برادر امیرالمؤمنین علیه السلام، طلحه و زبیر چیزهایی اضافه از بیت المال می خواستند و حضرت حاضر نشدند به آنها مبلغ اضافه تر از سایر مردم پرداخت کنند.
استاد حوزه علمیه گفت: حضرت علی علیه السلام قسم یاد کردند که بخدا قسم اگر روی خارهای مغیلان من را بگردانند و من را به غل و زنجیر بکشند برای من محبوب تر است از اینکه در حالی خدا و رسولش را ملاقات کنم که به برخی از مردم ظلم کرده باشم؛ بعد می فرمایند بخدا قسم برادرم عقیل آمد و از من چیزی اضافه درخواست کرد و من قبول نکردم.
وی افزود: حضرت در رابطه با فردی که می خواست به ایشان به عنوان هدیه رشوه بدهد فرمودند این حلوا برای من از زهر مار تلخ تر است؛ بخدا قسم اگر حکومت هفت آسمان را به من بدهند تا از دهان مورچه ای یک پوست جو را بگیرم این کار را نمی کنم و دنیای شما برای من از برگی که در دهان ملخی باشد بی ارزش تر است.
حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی بیان کرد: حضرت فرمودند علی را با نعمت های فانی و لذت های ناپایدار دنیا چه کار؟ به خدا پناه می بریم از این که عقل انسان به خواب برود و لغزش های زشت انجام دهد.
وی تصریح کرد: نجاشی که شاعر برجسته حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام بود و در جایگاه رئیس رسانه حکومت ایشان بود روز اول ماه رمضان با وسوسه یکی از دوستان نابابش شراب خورد و روزه خواری کرد؛ مردم غروب او را نزد امیرالمؤمنین بردند و ثابت شد که او شراب خورده است؛ حضرت فرمودند، الان شب است و فردا به او رسیدگی می شود؛ شب اقوام نجاشی نزد امیرالمؤمنین آمدند و گفتند چه می خواهید کنید؟ حضرت فرمودند من حد خدا را به او جاری می کنم؛ صبح که شد علاوه بر ۸۰ ضربه شلاغ ۲۰ ضربه هم اضافه به او زدند زیرا در ماه رمضان شراب خواری کرده بود.
کارشناس معارفی حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه نجاشی که نتوانست عدالت امیرالمومنین علیه السلام را تحمل کند به معاویه پناهنده شد، افزود: علی بن ابیطالب این طور نبودند که سیاست نداشته باشند بلکه سیاست الهی ایشان اجازه نمی داد که به گنهکاران و زیاده خواهان باج بدهند و آن ها را با خود نگه دارند ولی برخی انتظار داشتند که علی بن ابی طالب علیه السلام هم مانند معاویه عمل کنند ولی ایشان از این سیاست پرهیز داشتند.
وی گفت: اگرچه که حکومت امیرالمومنین علیه السلام کوتاه بود ولی یک حکومت نمونه برای بشریت بود و نقش امیرالمؤمنین علیه السلام این بود که یک حکومت نمونه در دنیا برای بشریت بر جای بگذارند تا نوری در ظلمت بشریت باشد.
- هشدار آیتالله بهجت(ره) : آنچه معاویه و یزید بالفعل داشتند، ما بالقوه داریم
- نحوه رفتار حضرت علی(ع) در برابر سیاستهای شیطانی معاویه
- سیاست عوامفریبی معاویه چگونه او را در رأس قدرت نگه داشت
- چکیده وقایع از مرگ معاویه تا بازگشت اهل بیت(ع) به مدینه
- جریان وحدت شکن "مذاکره" با معاویه و واکنش امیرالمؤمنین به آن
- بررسی صلح تحمیلی امام حسن(ع) با معاویه
|