مسجد؛ قرارگاه منتظران در عمل به خواسته‌های امام‌زمان(عج)

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، حجت‌الاسلام «جواد نصرالله‌پور»، عضو هیئت مدیره مجمع راهبردی اندیشه مهدویت و کارشناس مهدوی در سلسله مباحثی به شرح دعای شریف «اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِيقَ الطّاعَةِ ...»، دعای مشهور به دعای امام زمان(عج) پرداخته است که در ادامه جلسه سوم آن مرور می شود:

مرحوم کفعمی در کتاب مصباح این دعا را از امام زمان(عج) بیان کرده است، که 27 خواسته حضرت(عج) از منتظران را تبیین کرده است.

امام زمان(عج) در ادامه دعا بیان می کنند: «... وَصِدْقَ النِّيَّةِ ...» این سومین خواسته حضرت حجت(عج) از خدای متعال است؛ صدق در لغت به معنای حقیقت است در مقابل دروغ، و نیت، قصد انجام کار و هدفی است که آدمی آن را دنبال می کند، نیت های درست سه گونه اند حُسن نیت، خلوص نیت و صدق نیت؛ صدق نیت یعنی انسانی که در مسیر تهذیب نفس است در کار خود انگیزه ای جز خدا نداشته باشد، معصومان(ع) دین را به منزله جسم و نیت صادقانه را به منزله روح دین گرفته اند.

در کتاب «تحف العقول»، صفحه 396 از امام صادق(ع) بیان شده که فرمودند: همانطور که موجودیت جسم بدون روح ممکن نیست موجودیت دین هم بدون نیت خالصان ممکن نیست.

حضرت بقیه الله الاعظم(عج) در چهارمین فراز دعا بیان می کنند: « وَعِرْفانَ الْحُرْمَةِ ...»؛ یعنی خدایا! به ما توفیق شناخت حرمت ها را عطا کن؛ عرفان یعنی شناخت عمیق اشیاء، حرام نیز یعنی انجام چیزی که جایز نیست و درمقابل حلال قرار می گیرد و کیفر دارد مثل دروغ، غیبت، شرابخواری، خودکشی، دیگرکشی و ... .

چرا باید محرمات را شناخت؟

چون دو چیز از علت های اصلی افتادن در دام محرمات است، یکی جهل نسبت به محرمات و دیگر جهل به خسارات ناشی از ارتکاب گناه و حرام؛ شناخت حرام های الهی مانع از ارتکاب آنها می شود، اگر مردم از محرمات و ضررهای ناشی از ارتکاب گناهان اطلاع می داشتند قطعا بسیاری از آنها را انجام نمی دادند.

راه شناخت حرام و حلال

نخست تفقه در آموزه های دینی؛ فقه یعنی فهم عمیق دین، امام صادق(ع) به نقل از امام باقر(ع) فرمودند: حقیقت ایمان بنده خدا کامل نمی شود تا سه ویژگی در او ایجاد شود: نخست تفقه در دین، دوم حُسن تدبیر در هزینه های زندگی و سوم صبر در مصائب و گرفتاری ها.

دوم مراجعه به کارشناسان دین؛ در زمان پیامبر(ص) و حضور ائمه(ع) قطعاً کارشناس دین و اهل ذکر آن حضرات(ع) هستند اما در عصر غیبت، این نقش بر عهده فقها است؛ در کتاب «کمال الدین»، جلد دوم، ص483 از اسحاق بن یعقوب نقل است که: از محمدبن عثمان عمری(نایب دوم) خواستم نامه من را به امام زمان(عج) برساند، بعد از مدتی پاسخ حضرت(ع) را دریافت کردم که ایشان نوشته بودند: ... اما درباره حوادث جدیدی که پیش می آید به راویان حدیث ما مراجعه کنید همانا آنها حجت من بر شما هستم ... . لذا تقلید از مراجع از راه های سناخت حلال و حرام الهی است.

راه سوم ارتباط با کانون های دینی است که در راس آنها مسجد قرار دارد و بعد هیئت و دیگر اماکن. قرارگاه اصلی دین مسجد است اما پیامبر(ص) فرمودند مساجد در آخرالزمان زیبا ساخته می شوند در حالی که بعضاً خالی از جمعیت‌اند!

امیر المومنین(ع) فرمودند: هر کس به مسجد رفت و آمد کند، یکی از آثار و فواید هشت‌گانه نصیب او خواهد شد:

با برادر و دوستی جهت رسیدن به امور خدایی سودمند و مفید است، آشنا می شود؛

دانش و علمی تازه و نو می آموزد؛

 دلیل محکمی برای تقویت و اعتقاد به مسائل دینی به دست می‌آورد؛

 رحمتی که مورد انتظار بود، شامل او می شود؛

سخنی که او را از هلاکت نجات می دهد، فرا می گیرد؛

 سخنی می شنود که او را به سوی هدایت دعوت می‌کند؛

از ترس خدا گناهی را ترک می کند؛

بواسطه حیا گناهی را انجام نمی دهد.

چهارمین راه آشنایی محارم الهی، انس با معارف قرآن است، زمینه سازان ظهور و مهدی یاوران باید با قرآن مانوس باشند. در کتاب «کافی»، جلد دوم، صفحه 627 از امام صادق(ع) نقل است: یک‌چهارم قرآن حرام الهی، یک‌چهارم آن حلال، یک‌چهارم آن سنت ها و یک چهارم هم اخبار گذشتگان و داوری ها است.