به توسلات و علاقه مندی به معصومین (ع) نیاز داریم/ طلاب به امر تبلیغ اهتمام داشته باشند

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) ، آیت الله رضا استادی در آیین افتتاحیه کتابخانه تخصصی علوم حدیث با اشاره به روایتی از حضرت رسول (ص) بیان داشت: حضرت رسول فرموده‌اند «مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ فَلْیُکْرِمْ ضَیْفَهُ وَ مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ فَلْیَقُلْ خَیْراً أَوْ لِیَسْکُتْ». انسان باید زبان را ملاحظه کند. همه چیز را می شود همیشه گفت. زبان حساب و کتاب دارد. طبق بیانی که از حضرت زهرا سلام الله علیها وجود دارد، هرکسی که ایمان به خدا و پیامبر دارد نباید همسر خویش را اذیت کند و کسی که ایمان به خدا و پیامبر دارد باید اذیت همسایه را هم تحمل کند و هرکسی که ایمان به خدا و پیامبر دارد باید یا سخن خیر بگوید و یا سکوت کند.

وی افزود: در قم یک منبری به نام فاضل تبریزی داشتیم. با ایشان مصاحبه ای داشتند که من از آن یادداشت برداشتم. ایشان می گوید من عمره بودم و راجع به قبر حضرت زهرا (س) مطلبی را به ذهن سپرده بودم. در سفرهای بعدی در حرم، آیت الله امینی را دیدم. با یکی از علماء تبریز نزد ایشان رفتیم و گفتیم راجع به قبر حضرت زهرا (س) سوالی داریم. ایشان فرمودند تحقیق کرده‌ام قبر در همین محدوده‌ای است که مردم زیارت می کنند. آقای فاضل تبریزی می گوید من در سفر قبلی وقتی وارد حرم شدم دیدم در باز است و چون لباس عربی داشتم همراه با کارگران وارد شدم. آنجا سنگ مرمری وجود داشت که روی آن نوشته شده بود «فاطمة بهجة قلبی». بعد دنبال کردم دیدم این حدیث وجود دارد و زمخشری نیز آن را نقل کرده است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: از کتابهای خوبی که برای حضرت زهرا (س) نوشته شده کتاب آقای رحمانی است. ایشان منبری فاضلی بود. چندسالی در همدان و تهران بودند و کتابشان در بین کتابها جامع تر از بقیه است. ممکن است کسی در بحث اعتبار برخی از نقلها خدشه کند. در هر صورت کتاب ایشان گل کرد. مشهد بودم که ایشان همراه فردی وارد مجلس شدند. گوشه حرم ایستاد و مانند یک مداح روضه خواند و دم گرفت. ما به همین علاقه ها نیاز داریم. اگر این ارتباط و علاقه نباشد کسی به جایی نمی رسد.

وی افزود: در یکی از آثار آقای طباطبایی خواندم که ملایی کامل کار را درست نمی کند و کار با توسل درست می‌شود. آیت الله اراکی تمام ظهرها از خانه تا حرم پیاده به نماز می آمدند. آنجا به ضریح می چسبید و صحبت می کرد. می گفت شما طلبه هم که شدید، حرم را از یاد نبرید. اگر روضه می رفتید حالا هم بروید. سواد شما سبب دوری شما از این مباحث نشود.