۱۰ وصف امام حسین(ع) در کلام امام زمان(عج)؛ از بهار یتیمان تا هم‌پیمان در نیکی‌ها

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم، در سلسله گفتگوهایی با حجت‌الاسلام «محمدرضا فوادیان»، کارشناس مهدوی، دبیر علمی اندیشکه مهدویت و صاحب آثاری همچون «از حسین(ع) تا مهدی(عج)» به بررسی پیوند عاشورای سیدالشهداء(ع) با ظهور امام زمان(ع) می پردازیم که در ادامه شماره پنجم آن را می خوانید:

حجت الاسلام فوادیان با بیان اینکه امام زمان(عج) درباره اوصاف، ويژگی ها و سيرت جد بزرگوارشان در زيارت ناحيه مقدسه بیانی عمیق دارند، اظهار کرد: در فرازی از این زیارت شریف می فرمایند: «كنت ربيع الايتام و عصمة الانام و عزّ الاسلام و معدن الاحكام و حليف الانعام سالكاً طرائق جدك و ابيك… ؛ تو بهار يتيمان و ملجأ و پناهگاه مردم و عزّت اسلام و كانون احكام و هم‌پيمان بخشش‌ها و نيكوكاری، رهرو راه جدّت و پدرت بودی. برای اسلام و مسلمين مهربان و ياور حق و صبور و بردبار در هنگام بلا و محافظ دين و نگهبان آن بودی».

دبیر علمی اندیشکده مهدویت تصریح کرد: در ادامه حضرت مهدی(عج)، امام حسين(ع) را اين‌گونه توصيف فرموده است: «كنت للرسول ولداً و للقرآن سندا و للامّة عضُدا و في الطاعة مجتهدا حافظا للعهد و الميثاق ناكبا عن سبُل الفسّاق تتأوّه تأوّه المجهود طويل الركوع و السجود زاهداً في الدنيا زهدالرّاحل عنها ناظراً بعين المستوحشين منها؛ تو ای حسين!، برای رسول خدا فرزند و برای قرآن سند و برای امت، بازويی بودی. در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پيمان، حافظ و مراقب بودی. از راه فاسقان سر برمی تافتی. آه می كشيدی؛ آه آدمی كه به رنج و زحمت افتاده است. ركوع و سجود تو طولانی بود. زاهد و پارسای دنيا بودی؛ زهد و اعراض كسي كه از دنيا رخت بركشيده است و با ديده وحشت زده بدان نگاه می كردی».

این کارشناس مهدوی ادامه داد: در اين عبارت امام مهدی(عج) جد بزرگوار خود امام حسين(ع) را با ۱۰ عنوان وصف كرده است: امام حسين(ع) فرزند رسول خدا(ص) است؛ او سند و پشتوانه قرآن است؛ هر آنچه در قرآن، در قالب الفاظ است، در وجود مطهر امام حسين(ع) رؤيت و مشاهده می شود؛ توان اسلام، امامت است و امام حسين(ع) بازوی پرتوان امت و دين اسلام در همه اعصار است؛ در راه اطاعت پروردگار، سختكوش و تلاشگر بود. عبادت آن حضرت (نماز و دعا، خصوصاً دعای عرفه) مايه اعجاب است. آن بزرگوار، نگه‌دار عهد و ميثاق است و با خدا و خلق او در عهد و پيمان، استوار و ثابت و باوفا است؛ آن حضرت(ع) از راه و روش فاسقان روی گردان بود و از راه مسامحه و مداهنه وارد نمي‌شد.

وی تصریح کرد: آه امام حسين(ع) دردمندانه بود؛ مانند كسی كه بار سنگينی از غصه در دل دارد و درد سينه‌اش جراحتي التيام ناپذير است؛ آن حضرت(ع) ركوع‌ها و سجده‌های طولانی داشت. كه نمونه‌های آن در تاريخ ثبت و درج شده است؛ سيدالشهدا (ع) نسبت به دنيا زاهد و بی علاقه بود. و زهد با عمل اين خاندان معنا مي‌گيرد؛ نظر او به دنيا، نظر وحشت زدگان بود و آنجايی كه نظر ديگران به دنيا نظر عاشقانه بود، نظر آن حضرت(ع) به دنيا، مانند انسان وحشت‌زده بود. حضرت بقیه الله الاعظم(عج)، امام حسین(ع) را برای ما اين‌گونه معرفی می فرمايد. لذا اين بيان علاوه بر شناخت حقيقت امام حسين(ع) بدون كم و كاست و غلو به ما می فهماند كه عاشقان امامت نيز اين‌گونه بايد باشند.

حجت الاسلام فوادیان با بیان اینکه نخستین کلام امام زمان(عج) پس از ظهور یاد امام حسین(ع) است، ابراز کرد: شيخ علي يزدی حائری می گويد: «زماني كه قائم آل محمد(ص) ظهور كند، ما بين ركن و مقام مي‌ايستد و پنج ندا مي‌دهد: «الا يا اهل العالم انا الامام القائم؛ آگاه باشيد اي جهانيان كه منم امام قائم؛ الا يا اهل العالم انا الصمصام المنتقم؛ آگاه باشيد اي اهل عالم كه منم شمشير انتقام گيرنده؛ الا يا اهل العالم ان جدّي الحسين قتلوه عطشانا؛ بيدار باشيد اي اهل عالم كه جدّ من حسين را تشنه كام كشتند؛  الا يا اهل العالم ان جدّي الحسين طرحوه عريانا؛ بيدار باشيد اي اهل عالم كه جدّ من حسين را عريان روي خاك افكندند؛ الا يا اهل العالم ان جدي الحسين سحقوه عدوانا؛ آگاه باشيد جهانيان كه جد من حسين را از روی كينه توزي پايمال كردند».

این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: كلام حضرت مهدی(عج)، ياد امام حسين(ع) است كه همواره ياد او، در دل هر انسان آزاده و طالب حقی زنده است و اين مصيبت عظيم، جز با ظهور فرزندشان تسلّي نمی يابد.