چگونه فرزند پسر خود را مَرد بار بیاوریم؟ / راهکار امام کاظم (ع)

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از تسنیم ، یکی از نکات کلیدی در موضوع تربیت فرزند که معمولاً از آن غفلت می شود، تفاوت بین روش تربیت فرزند پسر با فرزند دختر است. این تفاوت روش تربیتی با هویت جنسی و شخصیتی آنها ارتباط دارد، همچنان که دختران دارای روحیه ای لطیف تر و احساسی تر نسبت به پسران هستند و پسران نیز روحیاتی دارند که از ژن های مردانه آنها ناشی می شود.

به این نسبت، والدین برای تربیت فرزند باید به این مسائل دقت کنند تا آینده‌ی فرزندشان از لحاظ نقش های خانوادگی و اجتماعی تضمین شود. به عنوان نمونه در اطراف خود گاهی بانوانی را می بینیم که دارای روحیه ای مردانه هستند و علاقه دارند کارهای مردانه انجام دهند و یا مردانه پوشش داشته باشند و یا در مقابل آن، مردانی را می بینیم که سخت کوش و استوار نیستند و لذا وقتی در زندگی با یک ناملایمتی مواجه می شوند، صبر پیشه نمی کنند و فرو می ریزند و یا به تعبیر خودمانی، مردان لوسی هستند. در چنین شرایطی باید به گذشته تربیتیِ آنان نگاهی انداخت و ریشه را در کودکی شان یافت.

معمولاً دخترانی که در بسترهای مردانه یعنی بین چند فرزند پسر رشد می‌کنند و یا هم‌بازی‌های پسر دارند، با چالش مردانگی در بزرگسالی مواجه می‌شوند که خطر زیادی برای آینده زناشویی آنها و وظیفه مادری شان دارد که در جای خود باید مطالعه شود. از دیگر سو اگر با فرزند پسر خیلی لطیف برخورد کرد و یا به تعبیر امروزی، آنها را لای زرورق بزرگ کرد و به آنها اجازه نداد کارهای سخت انجام دهند، در آینده شاهد فرزندی خواهند بود که تاب ناملایمتی های زندگی را ندارند و یا خاصیت مردانه خود را به صورت گسترده ای از دست می دهند.

وقتی به راهکارهایی حدیثی نگاهی می اندازیم، می بینیم به این تفاوت ها دقت شده است؛ به عنوان نمونه امام کاظم علیه السلام در روایتی فرمود:

«یسْتَحَبُّ غَرامَةُ الْغُلامِ فی صِغَرِهِ لِیکُونَ حَلیما فی کِبَرِهِ»؛ یعنی «بهتر است پسر را در دوران کودکی به کارهای مختلف و سخت وادار کنی تا در بزرگی حلیم و بردبار باشد.» _{(وسائل الشیعه، ج 15، ص198)}

یا در آموزه های روایی ما آمده که اگر دختر به زمین خورد او را بلند کنید، لباسش را تکان دهید و او را نوازش کنید، اما اگر پسر به زمین خورد، بگذارید خودش بلند شود.

اینها همگی گویای آن است که باید فرزندان پسر را مرد و دختران را زن بار آورد تا هم پسران در آینده مردانی شایسته و سخت‌کوش برای خانواده و جامعه شان شوند و هم دختران در آینده تبدیل به همسری مناسب و مادری دلسوز برای خانواده خود شوند.