هشداری درباره خطر تملق و غیبت
امام کاظم علیه السلام در روایتی برخی از افراد را بدترین بندگان می دانند.روایت زیر را از کتاب «بحارالأنوار» منتشر میکند.
امام کاظم السلام:
بِئْسَ الْعَبـْدُ عَبـْدٌ یَکُونُ ذا وَجْهَیْنِ وَذا لِسانَیْنِ یـُطْری اَخـاهُ اِذا شاهـَدَهُ وَیـَأْکُلُهُ اِذا غابَ عَـنْهُ
بد بنده ای است، بنده ای که دورو و دوزبان است، هرگاه برادر دینی اش را می بیند، او را می ستاید و تملّق می گوید و پشت سرش (بابدگویی) او را می خورد!
بحارالانوار، ج ۷۵ ، ص ۳۱۰
اخبار مرتبط
- تفسیر| آزمون صبر و حفظ امید در عصر انتظار
- نگاهی به اثرات وجود امام زمان(عج)
- فلسفه وجود نائبان خاص و عامِ امام زمان(عج) در دوران غیبت
- غیبت؛ حقالناس آبرویی
- یکی از فعالیتهای مهم امام عسکری (ع) زمینه سازی عصر غیبت بود
- ضرورت ثبت تاریخ غیبت امام عصر (عج) در تقویم رسمی کشور
- بهترین راهبرد برای مصونیت از فرقههای انحرافی
- «غیبت، حیرت و انتظارات امام زمان(عج)» روانه بازار نشر شد
- کتاب «حاکمیت اسلامی در عصر غیبت» منتشر شد
کلمات کلیدی
غیبت -
ثبت دیدگاه
|