شیوه نقد علمی را از میرزا جواد آقا تهرانی بیاموزیم

آیه:

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

يَرْفَعِ اللهُ الَّذينَ امَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ اُوتُوا العِلْمَ دَرَجاتٍ  مجادله/11

خداوند، مؤمنان و عالمان را بر ديگران به درجاتي برتري داده است

آینه:

حکایت؛ آیت‌الله میرزا جواد آقای تهرانی در مقام علمي هرگاه مي‌خواستند، نظريه عالمي را رد كنند، هیچ‌گاه با نگاه تحقير يا توهين مطلبي را نمي‌گفتند و مواظب بودند هتك حرمت بزرگان نشود. در همين ارتباط يك روز هنگام درس، اشكالي به گفته‌هاي صاحب جواهر داشتند، ابتدا آن‌قدر از ايشان تعريف و تمجيد نمودند و گفتند: صاحب جواهر كسي است كه اسلام را زنده كرده و خدمات ارزنده‌اي به جامعه اسلامي نموده، كتب گران‌قدری را تأليف نموده و خيلي تعريف‌هاي ديگر، سپس فرمودند: حالا من هم يك «نقدی» به گفته‌هاي ايشان دارم و بعد اشكالشان را بيان كردند.

مرحوم میرزا جواد آقا تهرانی از چنان ادب و متنانتی برخوردار بود که وقتی در جلسات بزرگان و علماء بودند اگر سؤالی پيش می‌آمد، سكوت اختيار مي‌نمودند تا ديگر بزرگان جواب بدهند و اين به خاطر ادب و احترامي بود كه براي آن‌ها قائل بودند و اگر اظهارنظری مي‌كردند و كسي مي‌گفت، شما اشتباه كرديد، يا خودشان مي‌فهميدند كه اشتباه نمودند، علناً مي‌فرمودند: «من اشتباه كردم» و اين جمله را بدون خجالت مي‌فرمودند.1

جاهل به روز فتنه ره خانه گم كند                                   عالم چراغ جامعه و چشم عالم است

1. با اقتباس و ویراست از کتاب آیینه اخلاق