می روند کربلا تا اربعین بین الحرمین باشند

روزها و شب های زیادی گذشته اند و دل در هوای حزن و اندوه عاشورا مانده است...

چند روزی است که در حوالی ما، سر و صدا و جنب و جوشی غریب موج می زند.

چند روزی است که دوستان و همکاران تماس می گیرند و حلالیت می خواهند. با اینکه جواب را می دانی اما باز می پرسی: سلامتی کجا!

و او پاسخ می دهد: خدا بخواهد، کربلا.

این روزها خیلی از دوستان، آشنایان و همکاران دارند بار سفر می بندند و راهی مقصود می شوند.

این روزها باید اشک بریزم تا دوای دل دردم باشد. چون هم پای رفتن دارم و هم نای ایستادن اما نمیدانم چرا من و چرا خیلی های دیگر که حالا همچون من نظاره گر این حس های قشنگ و عاشقانه هستند نتوانستیم یک قدم جلو بیاییم و شاید تردید نگذاشت ما هم راهی این مسیر بشویم.

شاید وابستگیمان به تعلقات دنیایی بیشتر از آنانی بود که مشتاقانه بار سفر بستند و ماندند تا  نوبتشان برسد.

باید بمانی و بغضت فرو بنشیند و هوای دلت را آرام کند. باید گریه کنی که صاحب گریه عاشقیت را ببیند و شفاعتت کند. مگر نه اینکه همگی محتاج شفاعت او هستیم...

می روند کربلا، می روند تا اربعین را آنجا، بین الحرمین باشند.

زائران زیادی نام نویسی کرده اند تا پیاده و سواره در تجمع بزرگ حسینی در اربعین شرکت کنند.

یکی از دوستانم که تازه پاهایش را عمل کرده می گوید، سال گذشته نذر کرده بودم تا اگر توانستم بار دیگر روی پاهایم بایستم بروم کربلا و حالا حالم خیلی خوب است. من میدانم حالش نه بخاطر پاهایش بلکه برای رفتن به کربلا خوب است.

یکی دیگر از دوستانم مدتی است عکس پروفایلش را بین الحرمین گذاشته است، زیرش نوشته «به همه گفته ام اربعین حرم هستم، این تن بمیرد آبرویم را نبر حسین(ع)»

و یکی دیگر برایم پیامک داده:دعایم کن«خدایا رو سفیدم کن، شهیدم کن»

حالا امروز یکی از دوستانم ذوق زده آمد درب منزل و گفت: «دنبال شهادتم ولی لیاقت که ندارم، چیزی نمونده به اربعین، پیاده میرم تا کربلا، که نگند از دشمن ترسیدند و نیومدند....»

با اینکه دشمن اسلام و مسلمین همه جا هستند و در کمینند تا همیشه ضربه بزنند اما تا کنون بیش از ۱۰ هزار روادید برای حضور در اربعین برای  گیلانی ها صادر شده و پیش‌بینی می‌شود تعداد ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر از ایران در اربعین حسینی(علیه السلام) حضور پیدا کنند.

همان راهی را که حسین علیه اسلام و یارانش رفتند و حالا پیروان دیگرش می روند....

گرچه علم امامت می دانست که آخر اين سفر به شهادتش می انجامد، ولی امام حسین(علیه السلام) کسی نبود که در برابر دستور آسمانی و فرمان خدا برای جان خود ارزشی قائل باشد، يا از اسارت خانواده‌اش واهمه‌ای  به دل راه دهد. او آن کس بود که بلا را کرامت و شهادت را سعادت می پنداشت.

از این رو از همان ابتدای شهادتش تا کنون، دوستان و شيعيانش و همه آنان که به شرافت و عظمت انسان ارج می گذارند، همه ساله سالروز به خون غلتيدنش را، سالروز قيام و شهادتش را با سياه پوشی و عزاداری محترم می شمارند و خلوص خويش را با گريه بر مصايب آن بزرگوار ابراز می‌کنند و پیشوایان ما نیز همواره به واقعه کربلا و به زنده داشتن آن عنايتی خاص داشته اند و اربعین نیز ادامه همان عاشوراست.

حال اینکه منشأ اربعین چیست‌، باید گفت‌، در منابع به این روز (اربعین)به دو اعتبارنگریسته شده است‌.

نخست: اربعین روزی است که اسرای کربلا از شام به مدینه مراجعت کردند و از راهنمایان خود خواستند تا آنها را از کربلا عبور دهند.

دوم: اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری‌، صحابی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) از مدینه به ‌کربلا وارد شد تا قبر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را زیارت کند.

اساس اعتباری که روز اربعین در میان ‌شیعیان داشته است‌، از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست‌، شیعیان به حرمت‌ آن‌، زیارت اربعین می‌خوانده‌اند و اگر می‌توانسته‌اند مانند جابر بر مزار امام ‌حسین(علیه السلام) گرد آمده و آن امام را زیارت می‌کردند.

در روز اربعین، زیارت امام حسین(ع‌لیه السلام) مستحب است و این زیارت‌، همانا خواندن زیارت اربعین است که از امام عسکری(ع‌) روایت ‌شده که فرمود: علائم مؤمن پنج تا است‌: خواندن 51 رکعت نماز در شبانه‌روز، نمازهای واجب و نافله و نماز و شب، به دست کردن انگشتری در دست راست‌، برآمدن پیشانی از سجده‌، و بلند خواندن بسم الله الرحمن‌الرحیم در نماز.

در گزیده‌ای از حديث‌هایی که درباره امام حسين(علیه السلام) در سايت آيت‌الله محمدتقي بهجت منتشر شده، آمده است؛

*پيامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: پسرم حسين در سرزمينى به خاك سپرده مى‏شود كه به آن كربلا گويند، زمين ممتازى كه همواره گنبد اسلام بوده است، چنانكه خدا ياران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.

*اميرالمومنين عليه السلام خطاب به خاك كربلا فرمود: چه خوش‌بويى اى خاك! در روز قيامت قومى از تو به پا خيزند كه بدون حساب و بى‌درنگ به بهشت روند.

*امام صادق(علیه السلام) فرمود: زيارت امام حسين(علیه السلام) را ترك نكن و به دوستان و يارانت نيز همين را سفارش كن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زياد كند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نميرى مگر با شهادت.

*امام باقر(عليه السلام) فرمود: اگر مردم مى‏دانستند كه چه فضيلتى در زيارت مرقد امام حسين عليه السلام است از شوق زيارت مى‏مردند.

* امام موسى كاظم (عليه السلام )فرمود: كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين(علیه السلام) در كرانه فرات داده مى‏شود اين است كه تمام گناهانش بخشوده مى‏شود. به شرط اين كه حق و حرمت ولايت آن حضرت را شناخته باشد.

و حالا تو ای خواهر و برادر دینی من که راهی این سفر معنوی می شوی، گاه گاهی در زمزمه های عاشقانه ات و در راز و نیازهای شبانه ات در قدم ها و اشک های که در این مسیر از خودت بجا می گذاری ما جا ماندگان را نیز دعا کن و بیاد حدیث امام صادق عليه السلام که فرمودند:«هر گاه به زيارت ابا عبداللّه عليه السلام رفتى، با دلى غمزده و اندوهناك و پيكرى ژوليده و غبار گرفته و گرسنه و تشنه زيارتش كن؛ زيرا كه حسين عليه السلام غمزده و اندوهناك و ژوليده و غبار گرفته و گرسنه و تشنه كشته شد. حوايج خود را از او بخواه و برگرد و در كنار قبر او سكونت مگزين» ما را شریک لحظات خوشت بدان...

یادداشت/نوشین کریمی