شوق همراهی امام عصر و تقدیر الهی

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از ایکنا ، حضرت معصومه(س) در سال ۱۷۳ ه.ق در مدينه چشم به جهان گشود، ایشان فرزند امام هفتم شيعيان حضرت موسی‌بن جعفر(ع) هستند مادر ایشان حضرت نجمه خاتون بود كه به دلیل طهارت باطن او را طاهره نامیده بودند.
در دوران کودکی شاهد شهادت پدر خود در زندان هارون بودند؛ لذا امام رضا(ع) تربیت ایشان را بر عهده داشتند، نام اصلی حضرت معصومه(س)، فاطمه است؛ فاطمه بنت موسى‌بن‌جعفر(ع)، اما به دلیل کمالات باطن، ایشان را لقب معصومه داده‌اند و نزد ایرانیان همین لقب به عنوان نام ایشان ثبت شده است، باید توجه داشت صفت معصومه برای ایشان به معنای عصمت امامان نیست هر چند برخی از مفسران ایشان را معصوم می‌دانند که در جای خود در کتب کلامی جای بحث دارد.
در ایامی که امام رضا(ع) توسط خلافت بنی‌عباس تبعید شد، حضرت معصومه نیز به شوق دیدار برادر به سمت خراسان حرکت کردند ایشان در بیان راه مورد استقابل مردم قرار می‌گرفتند هر چند مخالفان اهل‌بیت(ع) و همراهان حکوت نفاق‌گونه بنی‌عباس از هر فرصتی برای آسیب رساندن به خاندان اهل بیت(ع) و نشان دادن وفاداری خود به عمال بنی‌عباس استفاده می‌کردند.
 در راه خراسان و به دنبال برادر، حضرت معصومه گذری از شهر ساوه داشتند عده‌ای از مخالفان اهل بیت(ع) به کاروان ایشان حمله کردند و جمعی از یارانشان را به شهادت رسانند، بنابر روایاتی خود حضرت نیز مسموم شدند، ایشان که ماندن در ساوه را تحمل نمی کردند و به همچنان به دنبال ولی عصر خود بودند به اطرافیان تأکید کردند که به قم بروند چراکه از پدر گرامی‌شان شنیده بودند قم مرکز شیعیان است.
بیماری حضرت فاطمه معصومه(س) در ایام کوتاهی که در قم ساکن بودند به وخامت می‌رفت بدون اینکه توانسته باشد خود را به برادر و ولی عصر برساند، ایشان نهایتاً در غربت جان سپردند. رسالت حضرت معصومه(س) در تاریخ اسلام همچون حضرت زینب(س) است، فرقی نمی‌کرد یکی در دوران حکومت بنی‌امیه که آشکارا فسق و استکبار داشت و دیگری در حکومت بنی‌عباس که تلاش می‌کرد ظاهری فریفته از خود نشان دهد و همین رفتارها مردم را به سمت نفاق می‌کشاند، در هر حال آنچه حقیقت بود توسط امام عصر و همراه همیشگی ولایت حضرت فاطمه معصومه(س) باید گفته می‌شد.
حقیقت حکومت بنی‌عباس از شهادت امام موسی‌بن جعفر(ع) گرفته تا پیشنهاد ولایت عهدی به امام رضا(ع) برای مردم آن روزگار توسط امام رضا(ع) آشکار شد، هرچند سفر زینب‌ گونه حضرت معصومه(س) به فرجامی که خود ایشان رضایت داشتند ختم نشد اما هر برگی از تاریخ که ورق می‌خورد گواهی بر اهمیت سفر ایشان است و نتایج همین سفر به ظاهر نافرجام را بر ما آشکار می‌کند سفری که منجر به دیدار و همراهی برادر نشد اما به تقدیر الهی قم و ایران را تبدیل به میعادگاه عاشقان اهل بیت(ع) و مرکز معارف اسلامی کرد.