قرآن علم بدون عمل را فضیلت نمی‌داند

 به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از ایکنا ، آیت‌الله‌العظمی عبدالله جوادی آملی، ۱۶ بهمن ماه در ادامه جلسات تفسیر به آیه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»(مجادله/۱۲) اشاره کرد و گفت: خداوند در مورد ملاقات خصوصی با پیامبر(ص)، صدقه وضع کرده بود تا افرادی که وقت مردم را می‌گیرند باید در برابر آن به فقرا و محرومان کنند.

وی افزود: نجوا هم در صدر اسلام عمدتا از سوی منافقان و مشرکان برای معصیت خدا، پیامبر و تجاوز و تعدی به حقوق سایر مردم بود به همین دلیل، قرآن، نجوا را از ناحیه شیطان دانسته است.

آیت‌الله جوادی آملی تصریح کرد: یکی از اموری که باعث لعنت است همین عدم رعایت مسئله ادب مجلس و حقوق دیگران است؛ یعنی در حسینیه و مجلسی جا برای نشستن آزادانه افراد نیست و فردی، چهارزانو بنشیند و فضای زیادی را بگیرد.

این مفسر قرآن بیان کرد: به همین دلیل خداوند فرمود کسانی که جایی برای دیگران باز می‌کنند خداوند نیز گشایشی در امور آنان ایجاد می‌کند.

این مفسر قرآن با بیان اینکه وسوسه شیطان، صرفا دعوتنامه است تصریح کرد: انبیاء و اولیاء و عقل و صحف الهی و قرآن نیز از درون و بیرون به انسان، دعوتنامه می‌دهند ولی کسانی که راه انحراف را می‌روند خودشان دعوت شیطان را پذیرفته‌اند.

وی با اشاره به آیه «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ»(مجادله/۱۱) اظهار کرد: این آیه فرموده خداوند مومنان را بالا می‌برد ولی مقدار آن معلوم نشده اما  در ادامه به بحث علم و علما اشاره کرده و در تفاوت این دو گروه فرموده که به مومنان، درجه و به عالمان، درجات می‌دهیم.

وی تاکید کرد: از سیاق آیه معلوم است که ایمان محور است و مومن، درجه دارد و مومن عالم، درجات دارد یعنی قرآن، علم همراه با ایمان و عمل صالح را مورد تاکید قرار می‌دهد و به خود علم فی‌نفسه بها نداده است.

این مفسر قرآن همچنین با اشاره به برخی حوادث در مورد حجاب در کشور تاکید کرد: این کار مخالفت با آیه شریفه «وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ ...»(نساء/ ۳۱) است.