روایت دعای ندبه از فلسفه بعثت پیامبر(ص)

 به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از شبستان ، نگاه به مبعث رسول گرامی اسلام(ص) از منظر دعای ندبه تحلیلی تازه‌تر نسبت به این رویداد مهم تاریخ بشریت را فرا روی ما خواهد گذاشت.

امام صادق (علیه‎السلام) در دعای ندبه سیر تاریخ بشریت را در راستای یک برنامه دقیق و منسجم و با محوریت ائمه(ع)، انبیا و اولیای الهی تا عصر ظهور امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه) معرفی می‌کنند. در این سیر، هر یک از انبیاء به ویژه رسولان اولوا العزم قسمتی از پازل این برنامه را تکمیل کردند. امام صادق (علیه‎السلام) در این دعا پس از آنکه برخی نعمات خداوند بر رسولان اولوا العزم را معرفی می‌کند، می فرمایند: «براى آنان وصى و جانشینى اختیار کردی، براى آنکه یکى بعد از دیگرى مستحفظ دین و نگهبان آیین و شریعت و حجّت بر بندگان تو باشد از مدّتى تا مدّت معین، قرار دادى تا آنکه حق از قرارگاه خود خارج نشود و اهل باطل غلبه نکنند.»

بر این اساس خداوند برنامه‌ای در پهنه عالم دارد که هر یک از انبیاء و اوصیای ایشان باید نگهبان آن باشند تا حق از جایگاه خود خارج نشود و باطل غلبه نیابد؛ از این رو بر اساس آیات قرآن یکی از مهم‌ترین برنامه‌های خداوند از ابتدا تا انتهای دنیا احقاق حق است که بناست توسط منجی موعود(عج) تحقق یابد؛ (قسمتی از دعای عهد). خداوند در آیه 82 سوره مبارکه یونس(ع) می‌فرماید: «وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِماتِه‏ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُون‏؛ و خدا با كلمات خود، حقّ را ثابت مى‏کند، هر چند بزهكاران را خوش نيايد.»

امام صادق (علیه‎السلام) زمانی که می‌خواهد این سیر را به عصر بعثت رسول گرامی اسلام(ص) ارتباط دهد، می فرماید: «تا آنکه این امر به حبیب و برگزیده‌ات محمّد صلى اللَّه علیه و آله منتهى شد؛ إِلى أَنِ انْتَهَیْتَ بِالْأَمْرِ إِلى حَبیبِکَ وَ نَجیبِکَ، مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ» و پس از آنکه برخی محبت‌ها و نعمات خداوند بر ایشان را بر می‌شمارد، وعده خداوند درباره غلبه دین خداوند در آخرالزمان بر تمام ادیان را معرفی می‌کند و می‌فرمایند: «وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دینَهُ عَلَى الدّینِ کُلِّهِ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛ و به او پیروزى دینش را بر تمام ادیان عالم به رغم کراهت مشرکان وعده فرمودى»

این قسمت از دعای امام صادق(ع) اشاره به آیه 33 سوره مبارکه توبه یا آیه 9 سوره مبارکه صف دارد آنجا که خداوند می فرماید: «هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون‏؛ او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز کند، هر چند مشركان خوش نداشته باشند».

سماعه در یک روایت از حضرت درباره همین آیه پرسید و امام (علیه‎السلام) فرمود: هنگامی که قائم خروج کند، هیچ مشرکی به خداوند عظیم باقی نمی‌ماند و نه کافری جز اینکه از خروج او کراهت دارد؛ إذا خَرَج القائمُ لَمْ يَبْقَ مُشْرِكٌ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ وَ لَا كَافِرٌ إِلَّا كَرِهَ‏ خُرُوجَهُ‏» (تفسير فرات الكوفي، ص481)

بنابراین می‌توان گفت یکی از مهم‎ترین فلسفه‌های بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) زمینه‌سازی برای تحقق دین الهی و غلبه این دین بر سایر ادیان توسط فرزندشان امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه) است؛ از این رو امام صادق (علیه‎السلام) در ادامه دعای ندبه به معرفی برنامه امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه) می‌پردازند.